Recenzja filmu Andrzeja Wajdy "Katyń".

KATYŃ

,,Katyń? to film znanego na całym świecie zdobywcy Oskara, Andrzeja Wajdy. Muzykę skomponował Krzysztof Penderecki. Wprowadza ona nas w nastrój i wiernie oddaje uczucia zawarte w filmie. Bardzo dobrze zostały wykonane zdjęcia przez Pawła Edelmana. Piękno dodali także m.in. scenograf: Magdalena Dipont, dekorator wnętrz: Wiesława Chojnowska, charakteryzator: Tomasz Matraszek. Scenariusz został napisany przez Andrzeja Wajdę, Władysława Pasikowskiego, Przemysława Nowakowskiego na podstawie książki Andrzeja Mularczyka ,,Post Mortem?. Doborowa obsada (miedzy innymi Jan Englert, Danuta Stenka, Andrzej Chyra, Artur Żmijewski, Maja Ostaszewska, Paweł Małaszyński i Magdalena Cielecka) może przyciągnąć do kina wiele osób. Wszyscy bardzo dobrze odegrali swoje role. Można wiec powiedzieć, ze gwiazdorska obsada jest dużym plusem w tej produkcji.
Dla reżysera Andrzeja Wajdy temat Katynia był szczególnie ważny. Jego ojciec był oficerem Wojska Polskiego, który został zamordowany przez Sowietów w 1940 roku. Matka do końca życia nie przyjmowała do świadomości śmierci męża. Miała nadzieję, że powróci z niewoli. Dlatego ?Katyń? Wajda zadedykował właśnie rodzicom.
Film opowiada nam o okrutnej zbrodni katyńskiej, której ofiara są polscy oficerowie pomordowani podczas II wojny światowej przez NKWD. Ale jest to opowieść nie tylko o mordach w lasach katyńskich, ale i o losach rodzin czekających na powrót ich bliskich z niewoli.
Reżyser kieruje wiele przesłań do młodzieży. Jedno z nich, to uświadomienie młodemu pokoleniu ilu ludzi musiało zginąć, byśmy teraz mogli żyć w wolnej Polsce i jak tragicznie były losy żołnierzy, ich rodzin i wielu ludzi w tamtych czasach. Andrzej Wajda wprowadził również watki poruszające takie tematy jak eliminowanie inteligencji krakowskiej przez hitlerowców czy wybór pomiędzy prawda a własnym bezpieczeństwem. ?Katyń? daje nam wyobrażenie jak okrutny i wyrafinowany był to akt ludobójstwa.
Największe wrażenie zrobiła na mnie ostatnia scena filmu, czyli rozstrzelanie oficerów polskich przez Sowietów. Jest to bardzo wzruszający i przytłaczający obraz. Ukazuje okrucieństwo i brak litości okupantów wobec Polaków.
Ekranizacja był bardzo ciekawa i wiernie ukazywała poszczególne wydarzenia historyczne. W pełni odzwierciedliła moje oczekiwania. Wywołała wiele przykrych uczuć, a nawet doprowadziła mnie do łez. Polecam wszystkim obejrzenie tego znakomitego filmu.