Najciekawszy bohater w "Syzyfowych pracach" - charakterystyka Bernarda Zygiera

Najciekawszy bohater w "Syzyfowych pracach"
Bernard Zygier jest dla mnie osobą, która najbardziej mi zaimponowała swoją postawą, osobowością i przekonaniami. Prawdopodobnie pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckiej Siegerów, swoje nazwisko pisał i wymawiał po polsku - Zygier. Akceptował swoją polskość.

To chłopak około 18 letni, średniego wzrostu i krępej budowy ciała. Twarz miał zaokrągloną, rysy bardzo wyraziste a oczy nieokreślonej barwy. Autor napisał, że "oczy Zygiera patrzyły spokojnie; nie wyrażały emocji" - zaś wyraz twarzy miał nieco drwiący.

Był uczniem bardzo zdolnym: samodzielnie robił tłumaczenia łacińskie, rozwiązywał zadania matematyczne i ćwiczenia literackie. Nie zniechęcał się jeżeli czegoś nie rozumiał. Wytrwale dążył do wyznaczonego celu, zrozumienia i rozwiązania zaistniałego problemu. Naukę, zdobywanie wiedzy traktował jako narzędzie do zaistnienia wśród kolegów, nauczycieli zarówno Polaków jak i Rosjan. Był spokojny, grzeczny i opanowany.

Imponował swoim kolegom szeroką wiedzą z zakresu literatury i historii Polski. Recytacja wiersza Adama Mickiewicza pt: "Reduta Ordona" w wykonaniu Zygiera ujęła i porwała za serca słuchających go. Uzmysłowił wszystkim, że są Polakami, że powinni walczyć o wyzwolenie ojczyzny spod zabory rosyjnskiego. Bernard stał się dla kolegów wzorem do naśladowania. Nauczył ich konspirować, stawiać opór "praniu mózgów" prowadzonym przez rusyfikatorów.

Przyznam szczerze, że choć w powieści "Syzyfowe prace" niewiele wypowiedzi Zygiera pojawia się to mocnym akcentem i powodem, dla którego zwróciłem na jego postać uwagę był szczery patriotyzm, zamiłowanie do polskości, polskiej literatury. Jego niespotykana odwaga polityczne przeciwstawianie się wrogom jest godna naśladowania i podziwu.

Był moment, że zastanowiłem się czy stać by mnie było lub kogoś z naszej klasy na heroizm, patriotyzm Bernarda Zygiera?