Pramatka Ewa

Zagadnienia „Pramatka Ewa” można wyjaśnić na dwa sposoby:, jako matki, która dała początek gatunkowi ludzkiemu (kontekst naukowy) lub jako matki bliblijnej – żony Adama (kontekst religijny). W obu przypadkach są to matki, które dały początek życiu.
Imię Ewa pochodzi z języka hebrajskiego, od słów hajja (być) lub hawwa (wzięta od męża albo dająca życie).
Wiara chrześcijańska mówi o pierwszych rodzicach tzw. prarodzicach Adamie i Ewie.
Według prawosławia Adam nie został zrodzony przez innego człowieka, lecz stworzony przez Boga. Cyt: ….."I stworzył Bóg człowieka na obraz Swój. Na obraz człowieka stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich" (Rdz 1, 27)……… "I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!” (Rdz 1, 28) ………. .
Pierwsi ludzie byli święci i szczęśliwi. Bóg wystawił ich na próbę, której nie wytrzymali, symbolicznie spożywając owoc z zakazanego drzewa. Utracili wszystkie przywileje otrzymane w raju. Adam i Ewa pokutą zadośćuczynili Bogu. Praojciec Adam, podobnie jak pramatka Ewa, rzadko przedstawiani są osobno.
Zgodnie z wiarą katolicką Biblia (Święta Księga Chrześcijan) przedstawia Ewę, jako pierwszą kobietę stworzonej z żebra Adama. Cyt: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię………. a ostatniego dnia stworzył człowieka. Był to mężczyzna imieniem Adam. Adam w raju czuł się osamotniony. Wtedy zesłał Bóg głęboki sen na człowieka, wyjął jedno z jego żeber i zapełnił ciałem to miejsce a z żebra, ukształtował kobietę i przyprowadził ją do człowieka” powstali pierwsi ludzie, nasi biblijni przodkowie Adam i Ewa. Zamieszkali w raju, z którego mogli czerpać wszelkie korzyści, prowadzili beztroskie życie. Bóg ostrzegł ich: „Nie wolno wam jeść owoców z drzewa poznania dobra i zła, bo wtedy na pewno umrzecie. Jednak pewnego dnia Ewa kuszona przez węża wzięła owoc, ugryzła z niego kawałek, a potem dała Adamowi. Otworzyły im się oczy i poznali, że są nadzy. Bóg wygnał Adama i Ewę z raju, zesłał na nich ból i cierpienie, stali się zwykłymi śmiertelnikami. My ich potomkowie posiadamy wiele słabości, które niejednokrotnie prowadzą nas do „wygnania z raju”…..
Z punktu widzenia naukowego Pramatkę Ewę nazywamy Mitochondrialną Ewą. Według genetyki współcześni ludzie prawdopodobnie pochodzą od kobiety, która żyła ok. 200 tys. lat temu. Nazwa mitochondrialna Ewa pochodzi od sposobu określenia jej wieku, do których wykorzystano geny zawarte w ludzkich mitochondriach.
W każdej komórce jądrowej znajdują się mitochondria (organella komórkowe), które dzielą się autonomicznie niezależnie od niej. Materiał genetyczny obecny w mitochondriach dziedziczy się inaczej niż ten zawarty w jądrach komórkowych. Geny jądrowe (DNA) otrzymujemy po obojgu rodzicach, podczas gdy DNA mitochondrialny (mtDNA) tylko po matce. Tylko kobieta przekazuje swój mtDNA potomkom (w komórce jajowej). Mimo, że w plemniku znajduje się zarówno DNA genomowy (jądrowy), jak i mitochondria, mężczyzna niemal nigdy nie przekazuje następnym pokoleniom mtDNA. Taki sposób przekazywania genów mitochondrialnych sprawia, że najprawdopodobniej wszyscy żyjący obecnie ludzie dziedziczą mitochondrialne DNA po istniejącej kiedyś jednej kobiecie – mitochondrialnej Ewie. Hipoteza ta nosi liczne fantazyjne nazwy:, mitochondrialna Ewa, rajski ogród, pożegnania z Afryką (od miejsca pochodzenia), a nawet arka Noego.
W wyniku porównywania DNA mitochondriów pochodzących od ludzi różnych grup etnicznych, stwierdzono, że każdy żeński rodowód można ostatecznie sprowadzić do pojedynczej kobiety Mitochondrialnej Ewy. Obliczono, na podstawie podobieństw sekwencji genów, że Ewa mitochondrialna żyła około 143 - 200 tys. lat temu w Afryce. Należy zaznaczyć, że owa niewiasta nie jest pramatką ludzkości, bo współcześnie z nią żyło jeszcze wiele innych kobiet i mężczyzn, po których dziedziczymy geny jądrowe (zwykłe DNA). Ona jest tylko "pramatką" naszego mitochondrialnego DNA (mtDNA).
Temat pramatki Ewy inspirował także niektórych pisarzy np. książka pt. „Duchy Ewy część pierwsza” (autor nieznany). Cyt. …….„Profesor Jonah Brockford po wielu latach poszukiwań odkrywa miejsce i wykopuje szczątki pierwszej kobiety na świecie, która była "matką całej ludzkości". Wkrótce po tym widzi zjawę kobiety i umiera na zawał serca. Kości "pramatki Ewy" lecą samolotem na Uniwersytet w Massechusetts. Samolot jednak rozbija się a zapis z czarnej skrzynki dowodzi…… . „Pramatka Ewa” inspirowała pisarzy do pisania fascynujących i trzymających w napięciu współczesnych książek.
Wbrew potocznemu wyobrażeniu kultura średniowieczna była kulturą kultu siły, kulturą, która najwyżej ceniła sprawność fizyczną mężczyzny (Aron Guriewicz nazywa ją wprost cywilizacją mężczyzn), co wynikało z dominującej pozycji rycerstwa, jako grupy społecznej.
Ówczesna filozofia i teologia chrześcijańska widziała w kobiecie źródło zła, słabość wobec jego podszeptów; uważała kobietę za pod każdym względem gorszą od mężczyzny.
Współcześnie o rzeczywistej pozycji kobiety decyduje cała konfiguracja czynników. Pozycją kobiety w społeczeństwie nie rządzą żadne proste zasady. W bogatych społeczeństwach jest lepsza niż w słabych gospodarczo.
Fakt ostrego podziału ról, polegający na wypełnianiu przez kobiety obowiązków w gospodarstwie domowym, przez mężczyzn zaś czynności związanych z zapewnianiem środków egzystencji, nie oznacza automatycznie niższej pozycji kobiety w danym społeczeństwie.
Kobiety wnosiły swój wkład do rozwoju nauki od najdawniejszych czasów, niemniej jednak ich udział nie zawsze był dostrzegany.


Bibliografia
www.cerkiew.pl
www.wikipedia.pl
www.xfiles.stopklatka.pl/artykul.php?id=355
http://kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53581,3191949.html
http://grzegorz_wojtas.republika.pl/slownik.htm
http://wiadomosci.onet.pl/1,15,11,33161533,90425266,80395,0,forum.html