Autorytety moralne w czasach rządów komunistycznych

Polska była jednym z krajów, w których rządy komunistów ograniczały korzystanie przez ludzi z podstawowych swobód, takich jak np. wolność słowa i wyznania. Polityka państwa, na którą społeczeństwo nie miało wpływu poprzez fałszowanie wyborów, zmuszanie do głosowania bez skreśleń wzbudzało w Polakach bunt i coraz większą nienawiść do komunistów.
Złe zarządzanie gospodarką doprowadziło do braku na rynku podstawowych artykułów codziennego użytku. W końcu doszło do protestów społeczeństwa i do walki o wolność. Potrzebne były wtedy ludziom autorytety moralne. Największym i najważniejszym stał się papież Jan Paweł II, który w swoich naukach kierowanych do rodaków zawsze ich wspierał w walce o demokrację, wolność i niezależność. Podczas wszystkich pielgrzymek do Polski prowadził rozmowy z przedstawicielami władz broniąc praw człowieka.
Inną ważną postacią, która była w tamtych czasach dla Polaków autorytetem był Lech Wałęsa – przewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. To on wraz z grupą robotników zaczął śmiało przeciwstawiać się polityce ówczesnych władz walcząc o prawa dla pracowników.
Po licznych strajkach i obradach Okrągłego Stołu oraz doprowadzeniu do demokratycznych wyborów, po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat premierem rządu nie został komunista. Stanowisko to objął Tadeusz Mazowiecki, który utworzył nowy rząd w skład którego weszli również przedstawiciele „Solidarności”.
Dzięki tym ludziom łatwiej było w ówczesnych czasach walczy o wolną Polskę i poszanowanie praw człowieka.