Która kreacja bardziej ci się podobała, Jagienki czy Danusi - charakterystyka porównawcza.

Danusia Jurandówna i Jagienka ze Zgorzelic są bohaterkami książki Henryka Sienkiewicza "Krzyżacy", które pokochał na swojej drodze życia Zbyszko.Obie kobiety są pozytywne, pełne wdzięku i urody choć zupełnie odmienne.Nie łączyło ich nic poza miłością do tego samego rycerza. Danusia była jedynaczką, jej ojcem był znany rycerz- Jurand ze Spychowa. Matka zmarła w czai ataku Krzyżaków na Złotoryję, więc dziewczyna samotnie wychowywała się na dworze księżnej Anny Danuty. Jagienka-córką Zycha i Małgorzaty ze Zgorzelic była najstarsza wśród swojego licznego rodzeństwa.
Przecudna, drobna, szczupła wręcz dziecinna te określenia znakomicie pasują do delikatnej urody Danusi, twarz jaj była jasna, oczy łagodne, błękitne, a długie jasne włosy przyozdobione kwiatami opadały na jej szczupłą sylwetkę. Danusi swą delikatnością budziła podzie i zainteresowanie a jej zdolności odwzorowywały sposób bycia.Pięknie grała na lutni i śpiewała czystym srebrzystym głosem. Posłuszna woli ojca i księżnej. Dobrze ułożona. Obyta na dworze księżnej, wychowywana była na damę. Swoim urokiem potrafiła zdobyć przychylność wielu dorosłych. Dziewczynka była bardzo ufna wobec innych ludzi, gdyż nigdy z ich strony nie spotkało jej nic złego. aż do momentu porwania. Krzyżacy nie byli wrażliwi na bezbronny urok Danusi. Jednak gwałtowna zmiana w jej życiu: tortury, lęk, tęsknota, głód i zimno doprowadziły Danusię do choroby i śmierci. Okazała swoją miłość i przywiązanie do Zbyszka, kiedy wybawiła go od śmierci.
W przeciwieństwie do Danusi, Jagienka była odważna, harda i pracowita. Gdy Zych wrócił z wojny, nie spotkał porzuconego gospodarstwa, gdyż zajęła się nim jego córka. Zawsze była pełna sił witalnych, lubiła polowania, jazdę konną i pływanie. W czasie nieobecności ojca na nią spadła odpowiedzialność za majątek w Zgorzelicach. Bez wahania wyruszyła na pomoc Zbyszkowi samotnie polującemu na niedźwiedzia. Starała się ukrywać swoją miłość do Zbyszka, potrafiła się pogodzić z tym, że Zbyszko wybrał Danusię. Kochała jedynie Zbyszka wiedząc, że sama ma wielu adoratorów. Pobyt na dworze książąt mazowieckich przemienił ja w prawdziwą szlachetną pannę. Pomimo przeciwieństw losu dziewczyna pozostawała w pokorze i nadziei, opiekując się chorym Jurandem i wierząc we wspólna przyszłość ze Zbyszkiem. Jagienka doczekała się małżeństwa z rycerzem. Oboje założyli liczną rodzinę, będąc wierną, uczciwa i kochającą się parą.
Gdybym to ja była Zbyszkiem, bez wahania wybrałabym Jagienkę na żonę. Nie tylko dlatego, że była ładna. Jagienka była przede wszystkim pełną życia i energii radosną dziewczyną. A przy tym bardzo pracowitą i zaradną. Sama prowadziła gospodarstwo pod nieobecność ojca. Potrafiła nie tylko jeździć konno i polować, ale też zachowywać się jak dama na dworze Księżnej Anny Danuty. Najbardziej jednak zaimponowała mi tym, jak pieknie potrafiła kochać Zbyszka. Mocno, wytrwale, ale bez narzucania się. Cieszę się, że w końcu się pobrali.