Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko

Drogi naszego życia są kręte, ale żeby dojść do celu

musimy je przejść. Nie wolno iść na skrótty!!!

Skróty są właśnie tą łatwizną.

Nie ma efektów naszej pracy,

bo wszystko robimy na ŁATWIZNĘ.

Nie mamy prawdziwych przyjaciół,

bo wybieramy ich na ŁATWIZNĘ, byleby byli na chwilę,

a potem będą inni.

Każda dziedzina życie wykonana na ŁATWIZNĘ,

nie daje efektów.

Później i my nie jesteśmy usatysfakcjonowani.


Idziemy prosto przed siebie.

Nie zważamy na to, co się wokoło dzieje.

Byle by MI było dobrze, reszta się nie liczy.

Ale kiedyś gdy ta wędrówka wprost przysporzy

ci cierpień i będziesz musiał się zatrzymać,

wtedy zaczniesz zważać na to by ktoś zwrócił

na ciebie uwagę. Ale wtedy inni będą zajęci

swoim marszem, również prosto przed siebie.

I nie będą zważać na ciebie.



Lepiej czasem się trochę wysilić,

dać coś od siebie, drugiemu, bliźniemu.

Zatrzymać się samemu od się. Spojrzeć na

potrzebującego, nie tylko w sensie materialnym,

ale także w sensie potrzeby miłości, zrozumienia,

akceptacji i przyjaźni. Nigdy nie będzie to dla nas stratą.

Może kiedyś i ty będziesz potrzebował pomocy?

Jeżeli nie będziesz biegł prosto przed siebie,

ale czasem zatrzymasz się. DLA KOGOŚ, wtedy i

ktoś kiedyś zatrzyma się DLA CIEBIE.
CUDNIE MIEĆ PRZYJACIELA, ALE BY GO NIE

STRACIĆ TRZEBA UMIEĆ BYĆ PRZYJACIELEM!!!