"Czy Roland mógłby być doskonałym dowódcą?" - rozprawka

Bohaterem przeczytanego przeze mnie fragmenu "Pieśni o Rolandzie" jest francuski hrabia, walczący u boku swojego wuja, Karola Wielkiego. Roland to dowódca jednego z francuskich oddziałów, osłaniającego tyły wojsk swego monarchy. Bohater stał się symbolem rycerstwa, przez to, że posiadał najlepsze cechy ówczesnego mężczyzny i mógł być wzorem do naśladowania dla innych walczących.
Roland jest człowiekiem stanowczym, energicznym i pewnym siebie. Nie chce wezwać pomocy Karola Wielkiego, do końca jest przekonany, że jest w stanie pokonać Saracenów. Są to cechy dobrego dowódcy, który doskonale musi wiedzieć, jaką decyzję podjąć w danym momencie, jednak w przypadku Rolanda owa decyzja nie była słuszna.
Główny bohater utworu jest przede wszystkim mężny i waleczny, gdyż chciał garstką żołnierzy pokonać całe zastępy górali baskijskich. Być może los bitwy potoczyłby się inaczej, gdyby nie uległ swojej pysze i zarozumialstwu. Mimo ogromnej przewagi pogan i próśb swojego przyjaciela, Oliwiera, nie zdecydował się wezwać wojsk Karola na pomoc. Był bardzo dumny i honorowy, toteż obawiał się, że w przypadku przyznania się do swej słabości, straci opinię wspaniałego, niezależnego i dzielnego rycerza.
Roland za swój honor uważa obronę granic ojczyzny, gdyż całym sercem jest oddany „słodkiej Francji”. Według rycerza nie ma większej hańby dla wojownika, niż ucieczka z pola bitwy przed wrogiem. Zabijając wielu przeciwników w jednej walce, daje dowód swojej odwagi i heroizmu. Obrona kraju jest dla niego najwyższym priorytetem. To osoba wierna królowi, prawdomówna, odważna, nigdy się nie oszczędzająca.
Jest prawdziwym chrześcijaninem, wierzy w Boga i świętych. W związku z tym uważa, że święta wojna z poganami jest najlepszą rzeczą, jaka mogła się w życiu przydarzyć prawdziwemu rycerzowi - chrześcijanowi. To wojna o wiarę, honor, ojczynę i króla. Za chrześcijaństwo i jego szerzenie jest w stanie oddać życie. Uważał, że największym honorem sla rycerza jest śmierć na polu bitwy i stanięcie twarzą w twarz ze zbawcą.
Roland w dzisiejszych czasach mógłby być uznany za świetnego żołnierza, ale nie dowódcę. We współczesnych czasach doskonały dowódca to człowiek, który nie naraża życia swoich żołnierzy, lecz kieruje się rozsądkiem i obiektywna oceną sytuacji. Świetny strateg tak planuje swoje działania, aby straty były jak najmniejsze. Odwaga, honor i mężność to wspaniałe cechy, jednak dowódca w swoich poczynaniach musi kierować się również rozsądkiem, umiarem i odpowiedzalności.

Wykonanie Tomasz Cugowski