Znaczenie lasów dla przyszłości naszej planety oraz ich rola w życiu i gospodarce człowieka

Od dawna las dostarczał drewna. Drewno jest najstarszym surowcem ziemi, stosowanym do budowy domów, wyrobu sprzętów i jako opał. Dziś niewątpliwie używa się innych materiałów do produkcji wielu przedmiotów, dawniej wytwarzanych z drewna, ale zapotrzebowanie na drewno wciąż wzrasta. Aby nie zniszczyć lasów zupełnie - konieczna jest racjonalna gospodarka, polegająca na planowym ograniczaniu wyrębów i jednocześnie stałym, we właściwym czasie prowadzonym zalesianiu. Tylko przy takiej gospodarce może się las odnawiać i utrzymywać w "zdrowiu". Jeśli nie dba się o odpowiednio wczesne zalesianie, dochodzi do poważnych szkód w krajobrazie. Często zdarza się, że po wycięciu lasu mieszanego sadzi się tylko drzewa iglaste, np. sosny. Są to tzw. monokultury sosnowe". Przynoszą one człowiekowi dość szybką korzyść, ale są bardzo podatne na różne choroby i ataki szkodników.

W świetle dziennym rośliny pobierają z powietrza dwutlenek węgla (CO2) potrzebny im do budowy tkanek (do odżywienia) i wydzielają tlen. Podczas oddychania oraz podczas spalania zostaje zużyty tlen z powietrza, a wydziela się w powietrze dwutlenek węgla. Drzewa wyłapują swoimi liśćmi i szpilkami cząsteczki pyłów i sadzy, a więc działają jak olbrzymie filtry. Również szkodliwe substancje gazowe zawarte w zanieczyszczonym powietrzu są pochłaniane przez listowie.
Las odfiltrowuje z powietrza w ciągu roku około 68 ton pyłów tj. mniej więcej 7500 worków cementu lub 300 wielkich wypełnionych po brzegi pojemników odpadów.

Las odparowuje w ciągu letniego dnia do 40 tysięcy litrów wody (mniej więcej tyle, ile mieści mały basen pływacki).

W ciągu tysiącleci, w wielu krajach świata karczowanie lasów spowodowało powstanie wielkich terenów stepowych, pustynnych. Również w naszych czasach na skutek ingerencji człowieka niszczone są olbrzymie obszary leśne. Znanym przykładem jest tutaj rozległy wyręb lasów tropikalnych Ameryki Południowej. Ale również i u nas wielkie przestrzenie leśne są pochłaniane przez nadmierny rozwój przemysłu i energetyki, budowę dróg i osiedli, a nawet urządzeń sportowych. Wiele szkód powstaje przeważnie z powodu braku ostrożności - giną tereny leśne trawione przez pożary.

Bardzo poważnym zagrożeniem dla życia lasów jest zanieczyszczenie powietrza. Emisje czyli pyły i gazy wydzielane przez przemysł, paleniska domowe i spaliny samochodowe mają groźny wpływ na wzrost drzew. W przypadkach przekroczenia zdolności samoobronnej las po prostu ginie.

To samo dotyczy drzew w miastach i przy drogach. Stają się one ofiarami nie tylko spalin ale i działania soli, którą polewa się jezdnię dla ochrony przed gołoledzią. W czasie roztopów woda z jezdni przechodzi do gleby i z cząsteczkami tej soli dociera do wszystkich części rośliny. Zielone liście są odrzucane o tygodnie, a nawet miesiące wcześniej, przed ich naturalnym terminem opadania.

Lasy upiększają otoczenie człowieka, stanowiąc element dekoracyjny, są inspiracją twórczości artystycznej. Podstawowe funkcje estetyczne i krajoznawcze lasu to przede wszystkim poprawa wyglądu środowiska i zróżnicowanie krajobrazu.

Jako jeden z najbardziej zróżnicowanych naturalnych ekosystemów, a jednocześnie łatwo dostępnych , las spełnia ważną funkcję społeczną, a także dydaktyczno – wychowawczą w procesie poznawania przyrody i zjawisk w niej zachodzących. Pozwala to na ukształtowanie, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, szacunku dla przyrody.

Zajmują też doniosłą pozycję w ochronie przyrody, dzięki czemu możliwe jest zachowanie walorów przyrodniczych, kulturowych, historycznych i patriotycznych oraz niepowtarzalnego piękna i malowniczości krajobrazu. Lasy są ostoją rzadkich gatunków zwierząt i miejscem występowania chronionych gatunków roślin.

No i wreszcie ten powód dla którego giną: w gospodarce człowieka są źródłem cennych surowców dla różnych gałęzi przemysłu, stymulują także produkcję rolną.