Cechy charakterystyczne prawa feudalnego

1.od wczesnośredniowiecznych urządzeń prawnych Germanów i Słowian do Oświecenia
2.prawo średniowieczne i wczesnonowożytne
3.od form prymitywnych-z fazy rozpadu wspólnot rodowo-plemiennych i powstawania pierwszych 4.państw aż do prawa wysoko rozwiniętego państw nowożytnych
powstało w ramach prganizmów polit. Wyrastających na terytorium dawnego imperium rzymskiego
5.zetknięcie prawa prymitywnego z tradycjami wysoko rozwiniętej kultury rzymskiej => symbioza obu tych czynników
6.w 1.fazie rozwoju prawa średn. Znaczenie urządzeń rzymskich było niewielkie
7.prymitywny stan gospodarki i warunki życia społecznego
8.w późnym średniowieczu nastąpił renesans pr.rzymskiego
9.podział na prawo zwyczajowe(powstające w drodze praktyki społecznej, usankcjonowane przez państwo) i prawo stanowione (świadomie tworzone przez określone organy prawotwórcze i wydawane w odpowiedniej formie)
10.prejudykaty-orzeczenia sądowe zapadłe wcześniej w podobnej sprawie (anglosaski, w Europie kontynentalnej w sądach miejskich i tam gdzie były niedostaki norm prawnych)
11.jurysprydencja-nauka o prawie, dzieła uczonych prawników
12.prymat prawa zwyczajowego-aparat państowy słabo rozwinięty, panujący nie mogli egzekwować wydawanego prawa, jego akty dotycztły zmian lub uzupełniania prawa zwyczajowego,
13. XIIIw ideologia prawodawstwa:proces przezwyciężania rozdorbnienia feudalnego, potrzeba uzasadnienia mocy prawa wydawanego przez panującego-zajęli się tym uczeni w prawie rzymskim prawnicy królewscy, legiści i kanoniści
14.spisywano istniejące prawo, ustanawiano nowe normy
15.tam gdzie panował absolutyzm-spisane prawo stanowione, gdzie go nie było-pr.zwyczajowe 16.partykularyzm prawa : zasada osobowości i terytorialności
17.unifikacja i spisanie lokalnych praw=możliwość poznania prawa i pewność prawa
18.stanowość prawa; przywileje, umowy między królem a właścicielem ziemskim lub między właścicielami ziemskimi