Oko- nasze okno na świat- opis.

Wzrok się naszym dominującym zmysłem- tak ważnym, że prawdopodobnie dwie trzecie mózgu zajęte jest tylko interpretowaniem tego, co widzimy.
Nasze oko jest w pewnym sensie miniaturową kamerą wideo. Z przodu znajduje się rogówka i soczewka, które zbierają światło i rzutują je w postaci małego obrazu. Dno oka wyściela cienka jak bibułka siatkówka, składająca się z około 130 milionów światłoczułych pręcików i czopków odbierających obraz i przetwarzających go na serię impulsów nerwowych- dokładnie tak jak światłoczułe komórki i kamery wideo generują impulsy elektryczne. Wysyłane impulsy nerwowe są przetwarzane przez różne grupy neuronów, a następnie nerwem wzrokowym przesyłane do skrzyżowania wzrokowego w mózgu.
Tam nerwy wzrokowe obu oczu krzyżują się ze sobą- neurony niosące sygnały do prawej części każdej siatkówki biegną odtąd oddzielnie i od lewej oddzielnie. Tak więc każda połowa mózgu otrzymuje informację od odpowiadającej jej połowy siatkówki.
Sygnały przenoszą się następnie szlakiem nerwowym do następnej stacji przekaźnikowej, tzw. Ciała kolankowatego bocznego. Tu rozdzielają się i rozpraszają w obszarze kory wzrokowej w dolnej tylnej części każdej z połówek mózgu.
Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że różne regiony kory wzrokowej analizują różne fragmenty obrazu. Niektóre zajmują się barwą inne ruchem w określonych kierunkach, czy też kształtem. Sygnały do i z tych obszarów przekazuje region koordynacyjny, zwany pierwotną korą wzrokową. Potwierdziły to ostatnie badania mózgu za pomocą tomografii emisyjnej PET, rejestrującej przepływ krwi.
Badacze sugerują że kiedy obszary mózgu przesyłają sygnały potrafimy widzieć „okiem wewnętrznym”. . Patrzenia i rozumienie może więc być przejawem tych samych procesów, a tym samym integralną częścią świadomego ja.