Polis Greckie

Wyniosłe łańcuchy górskie dzieliły Grecję na wiele terytorium. Grecja nigdy nie stanowiła jedności. Istniało tam wiele samodzielnych polic, czyli miast-państw, często ze sobą rywalizujących i toczących długotrwałe wojny. Każde miasto miało swoją władzę, armię, odmienny sposób rządzenia. Najpotężniejszym pols były Aneny orza Sparta. Była ona miastem wojowników wychowanych niezwykle surowa. Mimo rozbicia Grecy mieli świadomość, że są jedynym ludem, dlatego też mówili o sobie Hellenowie-potomkowie Hellena. Posługiwali się jednym językiem (choć istniały różne odmiany), czcili tych samych Bogów, spotykali się na igrzyskach olimpijskich, by ze sobą rywalizować, Demokracja narodziła się w Atenach, tam po raz pierwszy prawowici obywatele-mążczyźni-brali czynny udział w rządzeniu państwem. Obywatelami mężczyźni stawali się po ujkończeniu 18 lat. W wieku 20 lat uczestniczyli w posiedzeniach zgromadzenia ludowego (eklezji). Miały one miejsce na agorze (centrum polis). Zebrani słuchali mów wygłaszanych przez oratorów, potem głosowali nad przygotowanymi przez urzędników uchwałami. Do urzędników, których zgromadzenie wybierało w drodze losowania lub głosowania, należały także sprawy sądowe oraz dowództwo nad armią. Cudzoziemcy (metojacy) pochodzili z innych części Grecji lub byli obcokrajowcami. Nie mogli posiadać domu, ziemi, nie mieli też praw politycznych. Trudnili się rzemiosłem jak i handlem. Były to zajęcia uważane za niegodne obywateli. Na 30-40 tysięcy obywateli w Atenach było około 100 tysiąc niewolników. Nawet bidny obywatel miałkilku niewolinków. Byli to głównie jeńcy. Zamożny obywatel nie musiał pracować aby żyć, mógł natomiast całkowicie poświęcić sie sprawom polis. Zamożni musieli 3 lub4 razy w miesiącu uczestniczyc w posiedzeniu eklezji. Za spóźnienie nakładano kary pieiężne. Mężczyźni musieli być zdolnymi wojownikami do obrony polis, dlatego też dużo ćwiczyli. Chodzili też do teatru, który był miejscem rozrywki i refleksji. Wieczory zaś spędzali w towarzystwie. Życie kobiet w Grecji było w całości podporządkowane mężczyźnie (ojcu, bratu, mężowi). Wprawdzie bogate kobiety nie musiały ciężko pracować i mogły zajmować się literaturą, czy sztuką, lecz ich prawa były ograniczone (np. nie mogły brać udziału w rządach polis). Rzadko uczestniczyły w życiu religijnym, nie chodziły do teatru i gimnazjonu. Kobiety z zamożniejszych rodzin prowadziły domy, zarządzały niewolinkami. Większość czsu spędzały w gineceum (kobiecej części domu), gdzie zajmowały się dziećmi, przędły i tkały wełne. Dziewczynki pozostawały pod opieką matki, aż do dnia ślubu z mężczyzna wybranym przez ojca. Raczej nie uczyły się. Kobiety biedne handlowały na targu pieczywem, wełniana przędzą, własnoręcznie zdobionymi wstążkami. Mężczyżni rzadko zapraszali swe żony na przyjęcia. Woleli towarzystwo mężczyzn lub kobiet heter, których zadaniem było dostarczabie im rozrywki. Grecy nie chcieli mieć dużo dzieci, gdyż niechętnie dzielili majątek między liczne potomstwo. Chłopców wychoywano na wzorowych obywateli i dzielnych żołnierzy natomiast dziewczynki na dobre żony. Jeśli narodziło się dziecko niechciane lub z jakąś wadą porzucano je.