Nicienie

Nicienie obejmują bardzo dużą grupę zwierząt wolnożyjących, jak również i pasożyty. Ciało nicieni jest obłe, nitkowate od długości 1mm do 1m. Formy wolnożyjące możemy spotkać wszędzie, zarówno w wodach słodkich, słonych i w glebie. Ciało nicieni pokrywa wór skórnomięśniowy zbudowany z ektodermalnego nabłonka i warstwy mięśni podłużnych. Nabłonek wytwarza gruby oskórek – kutikulę. Jama ciała wypełniona jest płynem surowiczym. Płyn ten pełni rolę szkieletu hydraulicznego i ukł krążenia. Ukł pokarm rozpoczyna się otworem gębowym, dalej znajduje się jelito zakończone odbytem. Jelito dzielimy na część – przednią środkowo-endodermalną i tu zachodzi właściwie trawienie i wchłanianie pokarmu. Ukł wydal zbudowany jest z dwóch ślepo zakończonych kanałów, które łączą się w przedniej części ciała i uchodzą otworkiem wydalniczym. Charakt cechą jest to, że ukł ten zbudowany jest najczęściej z dwóch długich komórek. Ukł nerw podobnie jak u płazińców zbudowany jest ze zwojów głowowych i pni nerwowych. U wolnożyjących form rozwinięte są narządy zmysłów, np: brodawki i szczecinki czuciowe, prymitywne oczy. Nicienie są rozdzielnopłciowe. Zaznacz się dymorfizm płciowy. *Ukł żeński składa się z nitkowatych, parzystych jajników, jajowodów i macic połączonych w pochwę. * Ukł męski jest nieparzysty, składa się z nitkowatego jądra, nasieniowodu zakończonego kanałem wytryskowym uchodzącym do kloaki.


Do pasożytniczych nicieni zaliczamy glistę świńską, końską, ludzką, owsika, tęgoryjca dwunastniczego, witkowca podskórnego i włośnia spiralnego oraz pasożyty roślin, np: mętwik buraczany, ziemniaczany, węgorki np pszenicy.

















Włosień spiralny. Jest szczególnie groźnym pasożytem człowieka. Włosień atakuje różne gatunki zwierząt. Zarażony osobnik staje się najpierw żywicielem ostatecznym, a następnie pośrednim. Człowiek zaraża się przez spożycie zarażonego mięsa, najczęściej wieprzowego. W zarażonym mięsie znajdują się larwy, które po strawieniu osłonki cysty dorastają i osiągają dojrzałość płciową. Odżywiają się głównie krwią i limfą. Po kopulacji samce giną, natomiast samice rodzą żywe włośnie. Larwy te przebijają ścianę naczyń wraz z krwią, wędrują osadzając się w mięśniach. Zwijają się i otaczają osłonką pomiędzy włóknami mięśniowymi. Zarażamy się zjadając niedogotowane mięso zawierające cysty z larwami.