Doraźny czy ponadczasowy charakter "bajek" Ignacego Krasickiego.

Ignacy Krasicki był poetą, dramaturgiem i publicystą, jednym z głównych promotorów polskiego Oświecenia. Nazywany księciem poetów polskich. Tworzył głównie satyry, poematy heroikomiczne i bajki. W tych krótkich, wierszowanych utworach zawierał obraz ówczesnego mu świata i przedstawiał jego problemy. Jego głównymi bohaterami były najczęściej zwierzęta, lecz zawierały one także relacje międzyludzkie ich wady, zalety i największe prawdy o ich naturze. Lecz czy można powiedzieć, że „bajki” I. Krasickiego mają charakter ponadczasowy czy wręcz przeciwnie nawiązują tylko do czasów jego twórczości?

O odpowiedź na to pytanie nie jest trudno gdyż I. Krasicki bardzo wyraźnie zaznacza w swoich utworach to, co chce przekazać czytelnikowi. Autor wyszydza pewne cechy, zachowania, zdarzenia, które, jak się okazuje, dziś także mają miejsce.

Jednym z takich właśnie utworów jest bajka „Kruk i Lis”, która można także nazwać bajką o naiwności i łatwowierności. Utwór ten przestrzega czytelnika przed ślepym zapatrzeniem w samego siebie oraz zbytniej wierze z słowa ludzi, którzy chcą nas wykorzystać dla swoich celów. Tak jak Kruk stracił przez to ser, który był dla niego bardzo ważną zdobyczą tak i my przez swoją łatwowierność możemy być bardzo łatwo manipulowani przez innych. Morał tej bajki „Bywa często zwiedzionym, Kto lubi być chwalonym” jest bardzo wymowny i nie wymaga od czytelnika zbytniego wysiłku w celu jego zrozumienia. Bo jak wiadomo nie od dziś naiwność nie popłaca.

Następnym z pouczających utworów tego wielkiego polskiego pisarza jest utwór o mylącym tytule „Przyjaciel”. Tytuł ten nazwałam mylącym gdyż nie przedstawia on wcale relacji, jakie powinny panować między prawdziwymi przyjaciółmi. Wręcz przeciwnie, utwór ten opowiada o fałszywości ludzi, których my uważamy za prawdziwych kompanów i powierników. Bo czy prawdziwy przyjaciel byłby zdolny do odbicia damy serca swojemu druhowi? Morał tej bajki nie jest dość wyraźnie zarysowany, lecz czytelnik może sam się go dopatrzy czytając ostatni wers („poszedł, poznał Irenę i sam się ożenił”). Autor ostrzega nas przed fałszywymi przyjaciółmi, którzy tylko czyhają aż będą mogli zbudować na naszym pech swoje szczęście. A czy mało mamy w dzisiejszych czasach takich osób? Na każdym zakręcie spotykamy ludzi, którzy tylko czekają aż nam pośliźnie się noga by oni mogli z tego czerpać jakiekolwiek korzyści.

Chyba najbardziej ilustrującym zachowanie ówczesnego świata utworem ze zbioru bajek Krasickiego jest utwór Pt. „Jagnię i wilcy”. Pokazuje on jasno, iż światem rządzi prawo silniejszego. Nie jest ważne czy i kto ma rację tylko to, kto jest silniejszy. Lecz utwór ten można tłumaczyć też w drugi sposób. Rzeczypospolita przedstawiona jako jagnię jest rozszarpywana i „jedzona” przez zaborców, co było by interpretacją zgodną z czasami, w których tworzył I. Krasicki. Utwór ten doskonale pokazuje nam, że twórczość tego wielkiego poety można odnosić też do dzisiejszych czasów.

Jak więc powiedziałam już wcześniej te krótkie, proste a zarazem precyzyjne utwory, jakimi są bajki Ignacego Krasickiego, dotyczą spraw ludzkich, spraw, które nie zależą od dnia, epoki czy mody. Morały w nich zawarte obowiązywały, obowiązują i będą obowiązywać do czasu, w którym na Ziemi będą przebywać ludzie ze swoimi problemami i rozterkami, maja one charakter ponadczasowy, bo ludzie i ich dylematy będą istnieć do końca świata.