Czy mit rajski można traktować jako przykład rozumu i samodzielności człowieka?

Adam i Ewa żyli w raju – krainie wiecznej szczęśliwości. Nie mieli żadnych problemów, nie znali bólu ani cierpienia. Nie potrzebowali niczego z zewnątrz. Wszystkiego mieli pod dostatkiem.

Pan Bóg oddając ogród w „zarządzanie” Adamowi powiedział: „Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz”.

Wąż skusił Ewę, aby zjadła zakazany owoc z tego drzewa. Dała go również Adamowi, a On jej uległ i również zjadł jabłko. Dlaczego Ewa zerwała owoc? Pierwsza myśl: ludzka ciekawość. Ludzi ciekawiło czym jest dobro a czym jest zło. Poznając to dorównali Bogu w tej wiedzy. Na pewno Adam i Ewa chcieli pojąć tę wiedzę, jednak konsekwencją tego była utrata nieśmiertelności i wygnanie z raju. Zdawali sobie z tego sprawę, nawet wtedy, kiedy kusił ich wąż. Więc, dlaczego to zrobili? Czy było to rozumne? Przecież w raju niczego im nie brakowało. Mieli beztroskie życie.

Sądzę, że powodem zerwania jabłka była chęć pojęcia dobra i zła, nawet kosztem nieśmiertelności. Ale czy ta decyzja była samodzielna? Ewa zerwała jabłko pod wpływem namów węża, sama by tego nie zrobiła. Nie zrobiła teraz, a może w przyszłości zerwała by jabłko sama? Ostatni czyn ( zerwanie jabłka) należał do Ewy. Przemyślała prawdopodobnie tą decyzję, ale czy ona była rozumna? Przecież w raju wszystko było pod ręką.

Wydaje mi się, że zerwanie jabłka nie było do końca samodzielne ani rozumne. Wąż namówił Ewę do zerwania, i to zrobiła.

W raju było wieczne życie i wszystko co dusza zapragnie, ale ludzie nie znali dobra i zła.