Strategiczne cele edukacji według raportów oświatowych

Raport „Światowy Kryzys Edukacji” (Comps) powstał w 1960 na bazie krytyki edukacji.
- descholersi- postulowali brak szkoły, naukę tego, czego się chce, tworzenie placówek kształcenia otwartego. Raport ten spowodował analizę procesu klasowo- lekcyjnego, wychwytywanie wad tego systemu.

W 1973 roku Foor wydał Raport „uczyć się aby żyć”; odpowiada on na pytanie: Czym mają zajmować się systemy edukacyjne?

W 1993 roku powstała komisja do spraw edukacji, której przewodniczył Delors. Raport wydany przez tę komisję nosił tytuł „Edukacja. Jest w niej ukryty skarb.” nie dawał on rozwiązań lecz zalecenia. Analizuje zmiany, które pojawiły się po poprzednim raporcie Foora.

Postuluje:
 wspólną edukację,
 edukacje zmieniającą się tak jak człowiek (globalizm),
 koniec zimnej wojny (sprzeciw przenikaniu się ideologii),
 ujednolicenie metod, form („Wioska globalna”),
 rosnące znaczenie środków przekazu i komunikowania się,
 zalecenia dla krajów, propozycje kierowania systemami edukacji i instytucjami.

Filary edukacyjne w Raporcie Delorsa:

I- Uczyć się aby żyć wspólnie
II- Uczyć się aby wiedzieć (podkreśla rolę wykształcenia)
III- Uczyć się aby działać (akceptacja cech, autonomiczności, komunikatywności, odporności na stres, kreatywności)
IV- Uczyć się aby być

Raport „Biała księga” 1995:
 dotyczy państw UE,
 tworzenie społeczeństwa otwartego poznawczo poprzez edukację,
 dyskusja na temat systemów edukacyjnych,

Reformy oświatowe zostały zapoczątkowane w latach 60- tych, zaczęły się wtedy ukazywać raporty światowe, krajowe np. Raport Delorsa. W reformach dążono głównie do utworzenia szkoły 10- letniej wzorowanej na szkole NRD (do dziś z tego modelu pozostało jedynie nauczanie początkowe.

W 1973 roku stworzono I Raport Ekspertów pod przewodnictwem J. Szcepańskiego

W 1989 roku powstał II Raport Ekspertów, pod kierunkiem Cz. Kupisiewicza, składa się z kilku części, zawiera uwarunkowania ekonomiczne, prawne sytuacji szkolnej.
Zawiera on 3 scenariusze:
 stagnacji,
 ożywienie,
 rozwoju.

Ze względu na warunki żadnego ze scenariuszy nie udało się prowadzić.

Wydawano również raporty cząstkowe, głównie przez MEN.

Na bazie raportów oświatowych w latach 70 i 80 opracowano prawidłowości dotyczące systemów organizacyjnych szkoły.

Zwrócono uwagę:
 wzrasta zapotrzebowanie na ludzi wykształconych,
 maleją środki finansowe przeznaczone na funkcjonowanie oświaty,
 pojawia się potrzeba wydłużenia wykształcenia,
 pojawia się istotna kwestia przekwalifikowania wykształcenia w obrębie II specjalizacji,
 narastanie dysharmonii pomiędzy między jakością wykształcenia a uczestnictwem w kulturze,
 wzrastanie nierówności poziomu wykształcenia w układach środowiskowych, terytorialnych i regionalnych. Nierówność poziomu wykształcenia dotyczy jakości poziomu danych szkół.
 postulowano by wyrównać szansy dzieci i młodzieży w relacjach wieś- miasto, wyrównanie poziomu szkół miejskich i wiejskich,
 brak sprawnego systemu łączącego kształcenie formalne, nieformalne, spontaniczne