Psychopatologia a praca pracownika socjalnego.

Temat : Psychopatologia a praca pracownika socjalnego.


Pracownik socjalny jako osoba, która działa na rzecz innych, potrzebujących osób, które często są pokrzywdzone przez los ma bezpośredni kontakt z „psychopatologią”. Często mówi się ,że rodzina z problemem alkoholowym to rodzina patologiczna. Ma to między innymi związek z następstwami jakie niesie za sobą uzależnienie od alkoholu lub też innych środków psychoaktywnych. Mam tu na myśli agresję a także przykład jaki rodzice alkoholicy dają swoim bacznie ich obserwującym dzieciom. Przekazywane „złe nawyki”, sposób postrzegania świata czy też uczenie się społeczne powiązane z tym środowiskiem ,w którym wychowuje się dziecko pejoratywnie na nie działające. „Z pokolenia na pokolenie”, choć nie w każdym przypadku, przekazywane są patologiczne wartości ,którymi dotknięte nim osoby kierują się w całym swoim życiu. Z takimi problemami spotyka się praca socjalna, głównie pracownik socjalny, spotyka się z rodzinami bądź poszczególnymi osobami poważnie dotkniętymi bezrobociem, alkoholizmem i ubóstwem. To te aspekty prowadzą do psychopatologii i dotyczą osób, które są wręcz zmuszone do szukania pomocy wśród pracowników socjalnych.
Do psychopatologii można zaliczyć : uzależnienia, nerwice, psychozy i samobójstwa. Związane są z zaburzeniami poszczególnych jednostek , patologicznymi formami zachowania mającymi destrukcyjny wpływ na jednostkę i oddziaływanie na otoczenie osoby z zaburzeniami. Uzależnienie od alkoholu można zaliczyć do psychopatologii, czyli odbiegnięciu od normy społecznej między innymi związanej z zachowaniem społecznym. Klienci korzystający z pomocy opieki społecznej w dużej mierze dotknięci są jakimiś „dewiacjami”, problemami psychopatologii właśnie ze względu na problem alkoholowy. Obojętnie jaką rolę pracownik musi spełnić, mediatora, rzecznika, doradcy, pomocnika czy ratownika zawsze musi mieć na celu pomoc ludziom a także skutecznie realizować ich własne zdolności do rozwiązywania problemów i radzenia sobie z nimi.
Potrzeba to rodzaj zależności człowieka od otoczenia. W takim razie pobudzenie potrzeby następuje wtedy, kiedy między oczekiwaniem jednostki a zaistniałą sytuacją powstaje rozbieżność. Jednostka zmierza wtedy do jej zlikwidowania, a więc zaspokojenia potrzeby. Ma to ogromne znaczenie w codziennym funkcjonowaniu, ponieważ niezaspokojenie potrzeb prowadzi między innymi do alkoholizmu a nawet dyskomfortu psychicznego. Tak, więc potrzeby aktywizują i dynamizują działalność człowieka. Kształtowanie potrzeb uzależnione jest od warunków środowiskowych przy czym większość potrzeb przyjmujemy od rodziców, nauczycieli, kolegów. Potrzeby są odmienne w różnym wieku rozwojowym a najważniejszą sprawą jest to, że w okresie dziecięcym są one nietrwałe i zmienne. Brak zaspokajania potrzeb choćby do zapewnienia sobie posiłku powoduje w ostatecznym wypadku zwrócenie się o pomoc do pracownika socjalnego.