Mój testament - młodzieżowy

Miejska Górka 23.11.2005r



Drodzy Rodzice!

Spisując me dobra, które „wychowywałam” przez 14 wiosen swego życia wiem, iż tak naprawdę nie nam nic a jednak tak wiele.
Przez 14 lat to Wy Kochani Rodzice uczyliście mnie wszystkiego począwszy od sznurowania bucików do ukazania wszystkiego co dobre i złe; właściwe i naganne. Me skarby, które chciałabym Wam przekazać to dobra i umiejętności, dobre wspomnienia i pełne radości chwile, bowiem właśnie dzięki Wam moi Rodzice były możliwe. Miłość, dobroć to uczucia, doznania , które wpajaliście mi od kołyski.
Wiem , iż te wartości zadomowiły się głęboko we mnie i to właśnie one będą kierować mym życiem i pozostaną najważniejszą istotą mojego wielkiego uczucia. Pragnę pozostawić Wam Kochani Opiekunowie swą miłość, która nigdy nie zginie. Me dobra materialne zawdzięczam tylko Wam Rodzice. Nie wiem czy mam prawo rozporządzać tymi ważnymi dla mnie rzeczami, bowiem kiedyś zadecydowaliście o tym , iż będą mi służyć w kolejnych etapach życia. Pewnego dnia Zakupiliście książkę abym nauczyła się czytać. Teraz gdy być może mnie zabraknie Kochani Rodzice podarujcie ją komuś kto dzięki niej zdobędzie wiedze, którą ja posiadłam dzięki tym kilku słowom zapisanym na kartach tej książeczki i tysiącom słów spędzonych na wspólnych rozmowach. Proszę Was moi Rodziciele uczyńcie ten gest i podarujcie te rzeczy komuś, któremu być może uratują życie. Wiem, iż oddanie ich może nie być łatwe lecz ja zawsze pozostanę wśród Was moich bliskich nie zależnie od tego czy moja ulubiona maskotka będzie tuż obok Was ,blisko Rodziców sercom. Wiem, iż moje zdjęcia, które pozostaną na półce i będą blisko, są jedną z rzeczy które zawsze będą wśród Was moi Kochani Rodzice nie rozłącznie z mą miłością.
Pamiętajcie Mamo i Tato, iż Was kocham i największą wartością, która tkwi głęboko w Nas jest wielka miłość.


ps. Za tą prace dostałam 6 mam nadzieje, że i wam się kiedyś przyda.