"Szkolne obchody Święta Niepodległości" recenzja

Wiele krwi przelano zanim, gdy to pamiętnego dnia 11 listopada 1918 roku polska odzyskała wolność. Prawie dziewięćdziesiąt lat temu, naród polski, wybiegł na ulice, ściskał, i znajomych, i obcych sobie ludzi ciesząc się z odzyskanej niezależności. By uczcić to zwycięstwo, co roku obchodzimy święto Odzyskania niepodległości.
Dnia 10 listopada 2005 roku w Gimnazjum nr 2 w Rzeszowie odbył się apel z okazji rocznicy Odzyskania Niepodległości przez nasze państwo. Młodzież przygotowała występ pełen poezji i piosenek z okresu międzywojennego. Tak o przygotowaniach wypowiada się jeden z uczniów występujących w przedstawieniu – „Wcale nie było łatwo przygotować coś, co by zainteresowało dzisiejszą młodzież, ale dzięki wzajemnemu wsparciu „aktorów” wszystko się udało bez większych wpadek.” Całemu wydarzeniu towarzyszył chór wraz z zespołem instrumentalnym. Dzięki nim spotkanie przebiegało w miłej i nawiązującej do wspomnień atmosferze. „Ta godzina skróconej "lekcji" historii, przypomniała nam wszystkim jak bardzo cierpiało nasze państwo podczas rozbiorów. Dzisiaj? Młodzież cieszy się z wolnego od zajęć szkolnych dnia i przełącza telewizor na inny kanał, gdy emitowane są nudne obchody Dnia Niepodległości.” – Tak wypowiedział się jeden z nauczycieli. Każdy z nas powinien znaleźć w tym dniu czas by dzień ten przebiegał w atmosferze zadumy. Gdy spytałam widzów o to, jakie wrażenie wywarł ten apel na nich, spotkałam się z różnymi wypowiedziami. Jednak wypowiedź pewnej uczennicy zwróciła szczególnie moją uwagę – „Wszędzie słyszę: "żyjesz w wolnym świecie", "jesteś wolnym człowiekiem". Nie wiem co to niewola, dlatego nie wiem co to wolność. Mój dziadek nie mógł mówić w swoim języku narodowym. Ja czuję się niewolnikiem, bo otaczają mnie ograniczenia, nie mogę nie chodzić do szkoły, nie mogę wsiąść do samolotu i wyruszyć gdzie mnie oczy poniosą czy też położyć się na środku autostrady i spać… Dlaczego więc nie mówię, że nie czuję się wolna? Odpowiedz jest prosta. Albowiem pamiętam o moim dziadku, który zginał po to bym ja mogła mówić po Polsku.” Te słowa niosą wielka mądrość, której niestety niektórzy nie posiadają. Znaleźli się również uczniowie, którzy nie potrafili docenić pacy oraz trudu swoich rówieśników, a także tych, co polegli za to abyśmy mogli być wolnymi.
Poeta, Zbigniew Jerzyna, napisał:
„To, co przeżyło jedno pokolenie,
Drugie przerabia w sercu i pamięci
I tak pochodem Ida cienie.. cienie...
Aż się następne znów na krew poświęci!”
Powinniśmy pamiętać o tym, że dzisiaj mamy wolną i niepodległą Polskę. Polskę, o którą walczyły pokolenia oddając w tej walce częstokroć wartość najcenniejsza - swoje życie. Obchody 11 listopada to właśnie nasz szacunek dla tych wielkich, często bezimiennych bohaterów, to nasz hołd składany w postaci pamięci czasu minionego. To nasz moralny obowiązek jako Polaków i jako ludzi szanujących wolność narodów.