Godność dziecka nienarodzonego - skomentuj to w świetle Encykliki

Jan Paweł II w Encyklice „Evangelium Vitae” udowadnia, że dziecko nienarodzone jest tak samo człowiekiem jak dorosły, gdyż jest to dar od Boga. Karol Wojtyła pisze, że „życie przekazywane przez rodziców ma źródło w Bogu”. Skoro Pan błogosławi poczęcie dziecka, to nie można go zabijać. Godność dziecka nienarodzonego wynika z jego człowieczeństwa. W związku z tym należy za wszelką cenę go chronić i strzec. To Bóg decyduje o tym, kiedy dać życie a kiedy je odebrać a nie człowiek.
Bóg stworzył człowieka na swój obraz i swoje podobieństwo. Nakazał mu przy tym strzec ziemi, którą dostał w darze i panować nad wszystkimi stworzeniami. Nie oznacza to jednak, że człowiek może sam decydować czy dziecko może się urodzić. „Udział człowieka w panowaniu Boga ujawnia się także w szczególnej odpowiedzialności, jaka została mu powierzona w odniesieniu do życia prawdziwie ludzkiego.” Człowiek musi sam wybierać między dobrem, a złem, jednak powinien przy tym się kierować prawami, jakie dostał od Pana. Bóg wybawia naród Izraela spod władzy egipskiego faraona i wyprowadza do ziemi obiecanej. Zawiera Przymierze z Mojżeszem i daje mu dekalog. W nim zawarte jest także prawo: „nie zabijaj”. Naród Izraela dobrze rozumiał, że zabijanie to grzech. Faraon nakazał zabijać ich wszystkie dzieci, dlatego poczęcie dziecka, jego narodziny i życie były dla nich największą wartością. Współcześni ludzie nie rozumieją, co znaczy być na siłę pozbawionym potomka. Większość dorosłych jest niedojrzała i nie potrafią docenić wartości daru, jaki dostają od Boga, z chwilą poczęcia dziecka. Większość z nich myśli tylko o sprawach materialnych, zabawie i karierze. Trudno im wychowywać dziecko skoro sami są jeszcze dziećmi. Dlatego decydują się na aborcję. Jan Paweł II wyraźnie pisze, że każde życie ludzkie jest dobre i należy odnosić się do niego z czcią i miłością: „Tak, więc najgłębszym wymiarem Bożego przykazania, chroniącego życie człowieka, jest wymóg okazywania czci i miłości każdej osobie i jej życiu”.
Jan Paweł II zdecydowanie przedstawia stanowisko Kościoła w sprawie aborcji. Jest to problem, przez który wiele osób oddala się od Kościoła. Gdy jakaś para „wpadła” stwierdza, że to postawa Kościoła wobec aborcji jest bezsensowna i żeby wybrnąć z problemu odchodzą z niego. Jednak, według mnie, nie może on iść na żadne ustępstwa w tej kwestii, byłoby to wtedy zaprzeczeniem jego istoty. Ojciec Święty udowadnia w oparciu o samo Pismo Święte, że dziecko posiada godność jeszcze w momencie, zanim my możemy je zobaczyć. Obowiązkiem każdego chrześcijanina jest chronienie go, gdyż samo jeszcze nie potrafi walczyć o siebie. Apostoł Paweł, nawiązując do słów Jezusa pisze: „Albowiem przykazania: nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne — streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa”.