profil

Od Człowiek jako istota społeczna do Zadania prezydenta - ściąga!!!

poleca 85% 439 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Socjalizacja (łac. socialis = społeczny) to proces (oraz rezultat tego procesu) nabywania przez jednostkę systemu wartości, norm oraz wzorów zachowań, obowiązujących w danej zbiorowości. Socjalizacja trwa przez całe życie tej jednostki, lecz w największym nasileniu występuje, gdy dziecko zaczyna stawać się istotą społeczną. Największą rolę na tym etapie odgrywają jego rodzice, później także wychowawcy i rówieśnicy oraz instytucje (takie jak szkoła czy kościół).
Socjalizacja pierwotna — składowa procesu socjalizacji, zachodząca w grupie pierwotnej, najczęściej na obszarze rodziny. W socjalizacji pierwotnej na jednostkę mają wpływ znaczący inni, przeważnie rodzice. Charakteryzuje się ona silnym emocjonalnym oddziaływaniem znaczących innych na jednostkę. Reguły działania przyswaja ona na zasadzie naśladownictwa oraz w mniejszym stopniu poprzez werbalny przekaz symboliczny.
Socjalizacja wtórna — składowa procesu socjalizacji obejmująca proces profesjonalizacji lub etatyzacji, kiedy w toku wzrastania jednostki do życia społecznego wchodzi ona do kolejnych wtórnych grup społecznych (instytucje religijne, zakłady pracy, partie polityczne itd.).
Osobowość – to zbiór cech (tożsamość, mentalność, uznawanie wartości, potrzeby, postawy, temperament, inteligencja, zdolności), które wyznaczają zachowanie człowieka
Tożsamość
a) osobista – to wizja własnej osoby, jaką człowiek ma; właściwości wyglądu, psychiki, zachowania przede wszystkim z punktu widzenia ich odrębności i niepowtarzalności u innych ludzi
b) społeczna – świadomość cech wspólnych z innymi osobami, należącymi do grupy, w której jednostka żyje; poczucie przynależności do grupy i dostrzeganie odrębności innych grup
Potrzeby – brak czegoś, co wprowadza organizm w niepożądany stan, który staje się motywacją do działania w kierunku odpowiedniej zmiany tego stanu, czyli zaspokojenia potrzeby
a) biologiczne – pożywienia, oddychania, łaknienia, unikania bólu, ruchu, odbierania bodźców wzrokowych, słuchowych, dotykowych
b) psychiczne – bezpieczeństwa, miłości, uznania, afiliacji, osiągnięć, piękna, aprobaty społecznej, poznawania, pomagania innym
Więź społeczna pojęcie socjologiczne, na określenie ogółu stosunków społecznych, instytucji i środków kontroli społecznej wiążących jednostki w grupy i zbiorowości społeczne i zapewniających ich trwanie.
Więzi społeczne dzieli się też na:
- naturalne (powstałe np. ze względu na społeczne warunki urodzenia),
- stanowione (narzucona przez społeczeństwo)
- zrzeszeniowe (w wyniku dobrowolnego zrzeszania się ludzi)
Zbiorowością społeczną będziemy nazywać zbiór osób pomiędzy, którymi wytworzyła się i choć przez krotki okres czasu utrzymuje się więź społeczna.
Rodzaje grup społecznych
1. Grupa społeczna zazwyczaj posiada określone kryteria rekrutacji członków i funkcje członka grupy (czyli jego powinności względem niej). Ze względu na kryteria przyjęć do grupy można wyróżnić grupy ekskluzywne, w których kryteria te są fundamentalne przy rekrutacji nowych członków oraz grupy inkluzywne, w których kryteria są mniej istotne
2. Można różnicować grupy ze względu na wielkość. Grupy małe to takie, gdzie członkowie mają możliwość kontaktu bezpośredniego. W grupach dużych niemożliwy jest model komunikacji \"każdy z każdym\". W niektórych ujęciach duże grupy określane są jako Wielkie struktury społeczne i nie są uznawane za grupy społeczne
3. Ze względu na formalizację struktury i stosunków społecznych w grupie jak również stosunków społecznych członków grupy z zewnętrznym środowiskiem, wyróżnić można grupy formalne i grupy nieformalne
4. Ze względu na utożsamianie się jednostek z grupą, jej normami i wartościami wyszczególniane są grupy odniesienia.
Rodziną będziemy nazywać grupę złożoną z osób powiązanych ze sobą więziami małżeńskimi, rodzicielskimi i braterskimi. W rodzinie wielopokoleniowej mogą być większe relacje społeczne: rodzice – dziadkowie, dziadkowie – wnuki.
Podstawowe funkcje rodziny:
- funkcja finansowa, ekonomiczna,
- funkcja opiekuńczo-wychowawcza,
- funkcja stratyfikacyjna,
- funkcja rekreacyjna,
- funkcja prokreacyjna,
- funkcja seksualna,
- funkcja socjalizacyjna.
Dysfunkcje rodziny:
- braki finansowe,
- niepełna rodzina,
- alkoholizm,
- przemoc fizyczna,
- inne.
Małżeństwo jest to równoprawny związek kobiety i mężczyzny zawarty w obecności dwóch pełnoletnich świadków przed urzędnikiem w urzędzie gminy stanu cywilnego lub kapłanem (ślub konkordatowy).
Przyczyny w świetle prawa polskiego, które uniemożliwiają zawarcie małżeństwa:
- wiek,
- pozostanie w ważnym związku małżeńskim,
- choroba psychiczna lub niedorozwój umysłowy,
- pokrewieństwo w prostej linii.
Separacja polega na uchyleniu wspólnoty małżeńskiej, jednak bez prawa wstępowania przez małżonków w nowy związek małżeński.
Władza rodzicielska to ogół obowiązków i praw przysługujące rodzicom, a przede wszystkim obowiązek sprawowania opieki nad osobą i ewentualnym majątkiem dziecka.
Aborcja to przerwanie ciąży przez zabieg chirurgiczny lub w sposób farmakologiczny. W krajach gdzie aborcja jest dopuszczona prawnie, dokonywana jest głównie w przypadkach jeśli:
- ciąża zagraża życiu i zdrowiu kobiety (legalna praktycznie wszędzie)
- ciąża powstała wbrew woli kobiety (nieskuteczna antykoncepcja, gwałt itp.)
- dializowano ciężkie upośledzenie płodu.
Eutanazja - akt pozbawienia życia na życzenie, zwłaszcza w odniesieniu do osoby cierpiącej na nieuleczalna chorobę. Taką decyzje w imieniu nieprzytomnego chorego może podjąć rodzina lub lekarz.
Najczęściej łamane prawa zwierząt:
- warunki hodowli, transportu i uboju zwierząt w celach spożywczych oraz dla uzyskania futra,
- wykorzystywanie zwierząt do testowania kosmetyków i innych produktów,
- polowania, hodowla oraz tresura zwierząt dla celów rozrywkowych,
- znęcanie się nad zwierzętami.
Stowarzyszeniem nazywamy organizacje, która jest pewną formą zrzeszenia się obywateli, którzy pragną wspólnie darzyć do osiągnięcia jakiegoś celu. Przynależność do stowarzyszenia musi być dobrowolna, a w statucie lub regulaminie stowarzyszenia muszą zostać zawarte statutowe cele jego działania w sposób powoływania i odwoływania władz stowarzyszenia, a także jego nazwa i ewentualna siedziba. Wymagana jest rejestracja sądowa, aby stowarzyszenie mogło uzyskać osobowość prawną. W skład stowarzyszenia mogą uchodzić osoby, które ukończyły 16 rok życia, ale we władzach i komitecie założycielskim muszą być osoby pełnoletnie. Przykłady stowarzyszeń: PCK, ZHP, Klub Honorowych Dawców Krwi, różnego rodzaju fundacje.
Organizacje pozarządowe są to organizacje niezwiązane z żadną władza państwową i nie korzystające z żadnej pomocy finansowej państwa. Wiele z nich zajmuje się obroną praw człowieka w wielu państwach, obroną praw więźniów politycznych działalności9ą na rzecz ich uwolnienia (Amnesty Intermetional), organizacje zajmujące się pomocą humanitarną i opiekuńczą (Caritas, Polska Akcja Humanitarna, Bractwo Św. Alberta), organizacje zajmujące się działalnością edukacyjną, oświatową i edukującą-obywatelsko: CEO i STO.
Subkultura (podkultura) – są to wzory i normy obowiązujące w grupie będące części większej zbiorowości, społecznie odmienne od przyjętych przez ogół.
Subkultury powiły się jako wyraz protestu przeciwko zastanej rzeczywistości społecznej, a głównie przeciw tradycyjnym instytucja takimi jak rodzina, kościół, policja. Różne są cele działalności subkultur młodzieżowych i założenia ideowe, łączy je natomiast brak autorytetów i wartości.
Najważniejsze subkultury młodzieżowe:
- pseudokibice, szalikowcy, kibole,
- blokersi,
- dresiarze,
- skini,
- punki,
- wyznawcy szatana.
Partią polityczną nazywamy organizację występująca pod określoną nazwą, do której przynależność ma charakter dobrowolny stawiająca sobie za cel udział w życiu publicznym, poprzez wybieranie metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy. W państwach demokratycznych mogą występować systemy partyjne: dwupartyjne, kilkupartyjne, wielopartyjne. Aby utworzyć partię w naszym kraju należy uzyskać minimum 1000 podpisów poparcia osób pełnoletnich.
Podział partii: partie parlamentarne – te które mają swoich przedstawicieli w sejmie i senacie (PiS, PO, Samoobrona, SLD, LPR, PSL), pozaparlamentarne – te które nie maja swoich przedstawicieli w parlamencie (Demokraci PL, Ruch Narodowo katolicki, Ruch Społeczny Akcja Wyborcza Solidarność, Konfederacja Polski Niepodległej, Socjaldemokracja Polska).
Podział polityczny partii ze względu na założenia programowe: *socjaldemokratyczne, dopuszczają nacjonalizację wybranych gałęzi gospodarczych, postulują zwiększenie inwercjonizmu państwowego w zakresie zagwarantowania równego udziału w życiu publicznym i na rynku pracy różnych grup społecznych, w zakresie światopoglądowym, opowiadają się za rozdziałem państwa i kościoła (SLD, Unia Lewicy Demokratycznej); *liberalne, opowiadają się za gospodarka wolnorynkową z czym wiąże się z ograniczeniem do minimum wpływu państwa na rozwój gospodarczy, w zakresie zabezpieczeń socjalnych tylko dla najuboższych, w sprawach światopoglądowych starają się być neutralni ( PO, Demokraci PL, Unia Polityki Realnej); *chrześcijańsko demokratyczne (chadecja), potoczna nazwa partii i ruchów chrześcijańsko demokratycznych, wywodzących się z zasad etycznych chrześcijaństwa i społecznej nauki Kościoła (LPR, PiS, Ruch Katolicko narodowy); *populistyczne, głoszą hasła polityczne, które są popularne dla społeczeństwa w odbiorze społecznym (Samoobrona, Partia Wolnościowa w Austrii).
Doktryna polityczna jest uporządkowanym zbiorem propozycji politycznych dotyczących społeczeństwa i państwa realizowanych w określonym czasie i miejscu. Jednym z ważniejszych podziału doktryn politycznych jest stosunek doktryny do rzeczywistości społeczno-politycznej w danym kraju lub w obrębie ugrupowania politycznego.
Wyróżniamy następujące doktryny polityczne: *rewolucyjna, *konserwatywna, *konformistyczna (ewolucyjna), *reakcyjna.
Parlament w Polsce składa się z dwóch izb – sejmu i senatu.
Sejm składa się z 460 posłów, wybieranych w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich, proporcjonalnych i tajnych. Wybrany do Sejmu może być obywatel mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 21 lat. Chroni go immunitet poselski. Kadencja Sejmu trwa 4 lata. Organami Sejmu są: marszałek Sejmu, prezydium Sejmu, Konwent Seniorów, komisje sejmowe. Posłowie tworzą w Sejmie kluby lub koła (ich podstawą jest przynależność do partii lub ugrupowań politycznych; klub tworzy co najmniej 15 posłów, koło - 3 posłów). Marszałek *reprezentuje Sejm, *zwołuje posiedzenia Izby i przewodniczy jej obradom, *kieruje pracami Prezydium Sejmu, *zwołuje Konwent Seniorów, nadaje bieg inicjatywom ustawodawczym, *w razie opróżnienia urzędu Prezydenta Marszałek Sejmu sprawuje funkcje głowy państwa. Wybierani przez Sejm Marszałek i Wicemarszałkowie tworzą Prezydium Sejmu, które ustala plan i kalendarz prac Sejmu, opiniuje sprawy wniesione przez Marszałka, organizuje współpracę między komisjami sejmowymi, dokonuje wykładni regulaminu Sejmu. W posiedzeniach Prezydium Sejmu bierze udział z głosem doradczym Szef Kancelarii Sejmu. Konwentu Seniorów: Marszałek, wicemarszałkowie, przewodniczący lub wiceprzewodniczący klubów oraz przedstawiciele porozumień, o których mowa w art. 8 ust. 5, a także klubów parlamentarnych, jeśli reprezentują co najmniej 15 posłów oraz kół parlamentarnych reprezentujących w dniu rozpoczęcia kadencji Sejmu osobną listę wyborczą. Kompetencje Konwentu Seniorów są wyłącznie doradcze. Sejm wyłania ze swego grona stałe komisje, które rozpatrują i przygotowują sprawy, nad którymi pracuje Sejm, opiniują sprawy przekazane pod ich obrady przez Sejm, Marszałka lub Prezydium Sejmu.
Senat: składa się ze 100 senatorów, wybieranych na okres 4 lat w głosowaniu tajnym, w wyborach powszechnych, bezpośrednich. Kadencja trwa 4 lata. Wybrany do Senatu może być obywatel polski, mający prawo wybierania, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 30 lat. Organami Senatu są: Marszałek Senatu, Prezydium, Konwent Seniorów (czyli marszałek i wicemarszałkowie) i Komisje Senatu. Marszałek Senatu pełni funkcję reprezentacyjną, zwołuje posiedzenia Izby, ustala projekt porządku dziennego obrad i im przewodniczy (może to robić jeszcze jeden z trzech zastępców). Marszałek i wicemarszałkowie tworzą prezydium. Wraz z przedstawicielami klubów senackich wchodzą także w skład Konwentu Seniorów (spotkania dotyczą z reguły porządku obrad, bądź przebiegu prac Senatu).
Zadania Senatu: *akceptuje (bądź nie) wniosek prezydenta w sprawie przeprowadzenia referendum wyraża zgodę na powołanie i odwołanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Dziecka, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych oraz Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, Rzecznika Praw Obywatelskich *wybiera i odwołuje dwóch senatorów do składu Krajowej Rady Sądownictwa, dwóch - do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz trzech do Rady Polityki Pieniężnej *marszałek Senatu lub grupa 30 senatorów może wystąpić z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie zgodności z konstytucją ustaw i umów międzynarodowych, a także działalności partii politycznych.
Prezydent jest: *zarządza wybory do Sejmu i Senatu, *pełni rolę najwyższego reprezentanta państwa polskiego, *decyduje również o przyznawaniu odznaczeń i orderów państwowych, *posiada prawo łaski, *prezydent ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe, *mianuje i odwołuje ambasadorów, *zwierzchnikiem Sił Zbrojnych i może zarządzić powszechną mobilizację.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 11 minut