profil

Anoreksja jako problem społeczny

poleca 85% 170 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Wiele istniejących na świecie problemów społecznych dotyczy głównie nastolatków. Dużo zależy od ich psychiki i dokonywanych wyborów. Obok narkotyków, AIDS, sekt czy samobójstw istnieje także problem anoreksji. Dotyka ona głównie dziewczęta jednak coraz więcej chłopców także zaczyna mieć problemy o podłożu psychicznym związane z odżywianiem.

W jakiekolwiek kobiecej gazecie możemy znaleźć ciała szczupłych modelek, które przecież są najpiękniejsze. W sklepach rozmiary L to tak naprawdę ciuchy na wymiary dla normalnej nastolatki. W telewizji, radiu, prasie, na ulicy – wszędzie spotykamy się ze wzorem kobiet chudych - wydawałoby się - bez grama tłuszczu. Pod wpływem mediów młodzież jest pod presją, że jeśli nie będzie chuda – nie będzie mieć przyjaciół, będzie wyśmiewana, i co dla nich najważniejsze – nie spodobają się płci przeciwnej. To powoduje, że jak podają statystyki:
• 63% dziewcząt nie akceptuje własnego wyglądu
• 76% nastolatek wierzy, że chłopcy wolą szczupłe dziewczęta
• 62% z nas chętnie schudłoby parę kilo
• 71% dziewczyn marzy o figurze modelki


Anorexia nervosa została opisana jako psychosomatyczne i psychosocjologiczne zaburzenie, w którym irracjonalny strach przed nadwagą prowadzi do drastycznego odchudzania. Może ona dotknąć każdego, ale od dziewięćdziesięciu do dziewięćdziesięciu pięciu procent chorujących to kobiety, a zwłaszcza młode Amerykanki i Europejki. Anoreksja jest ściśle związana z wzorcami kulturowymi – nie dotyka ona większości kobiet i dziewcząt pochodzenia azjatyckiego, południowoamerykańskiego oraz południowoeuropejskiego. Niektóre kobiety odchudzają się z dobrym skutkiem lub tracą wagę podczas choroby, a następnie kontynuują dietę, dopóki nie utracą 25% wagi pierwotnej. Mniej więcej jedna kobieta na sto może zostac anorektyczką, a z nich jedna na dziesięć może umrzeć z zagłodzenia się na śmierć, z powodu infekcji lub zawału serca. Inne czekają zbyt długo z zasięgnięciem porady lekarskiej, i chociaż wracają do zdrowia, wyrządzają nienaprawialne szkody swym organizmom z powodu drastycznego zachwiania równowagi biochemicznej oraz niedożywienia. Nawet ich kości są bardzo osłabione.

Anoreksja nie jest kaprysem, ale poważną chorobą. Jej podstawą jest brak samoakceptacji, który przejawia się niechęcią do własnego ciała. Życie osoby dotkniętej koncentruje się wokół ekstremalnego odchudzania.
• Diety typu 300 kalorii dziennie i głodówki doprowadzają do całkowitego wycieńczenia organizmu, a nawet do śmierci
• Dorosłe osoby osiągają wagę 30 kg
• Wyleczalność anoreksji waha się od 30 do 50 procent.
• Co 10 chora osoba nie dożywa 30 lat

W Polsce coraz więcej osób choruje na anoreksję.
• W 1997 roku szpitale zarejestrowały 300 pacjentów z zaburzeniem łaknienia, cztery lata później już ponad 1000
• Co druga nastolatka chce się odchudzać
• Do szpitala trafiają nawet 12-latki
• 35% spośród młodych osób odchudzających się zapada na anoreksję lub bulimię



Niektóre z objawów anoreksji to:
• Brak apetytu
• Wypadające włosy
• Psujące się zęby
• Brak cyklu menstruacyjnego
• Ogólne osłabienie
• Zszarzała skóra, worki pod oczami
• Częste omdlenia




Sławne osoby, które chorowały lub chorują na anoreksję:
• Calista Flockhart – serialowa Ally McBeal
• Kate Moss – modelka
• Victoria Beckham
• Geri Haliwell
• Karl Lagerfeld – projektant mody
• Whitney Houston
• Szwedzka królowa - Victoria
• Christina Rici – aktorka – RODZINA ADAMSÓW
• Mary-Kate Olsen


Podobno pierwszą anorektyczką, która opisywała swoją przypadłość w Internecie była dziewczyna z USA. Na swojej stronie WWW przekonywała, że anoreksja jest najcudowniejszą rzeczą, jaka spotkała ją w życiu. Dziś na całym świecie istnieją tysiące stron WWW propagujących anoreksję jako drogę do szczęścia. W Internecie odnalazły swój azyl. Na wielu z ogólnie dostępnych stron przekonują:, „Jeśli nie jesteś chuda, nie jesteś atrakcyjna. Bycie chudą jest ważniejsze od bycia zdrową. Anoreksja nie jest chorobą – to świadomy wybór, droga do szczęścia i doskonałości. Jesteśmy z tobą. Jesteśmy takie jak ty”. To nic, że wiele anorektyczek nie dożywa 30 lat…
To internetowy krąg PRO-ANA. Niedawno podobne strony pojawiły się także w Polsce. Anorektyczki piszą na nich o swojej chorobie jak o kimś bliskim „przyjaciółka, siostra, ana” „ana to nie choroba, ana to styl życia”. Na stronach PRO-ANA można spotkać mnóstwo podobnie myślących dziewczyn. Podpisują się STARVING FOR PERFECTION co znaczy głodująca w dążeniu do ideału. Są informacje o liczbie kalorii, zapisy upadków, linki do zdjęć chudych modelek – inspiracji. Symbolika cierpienia, grafiki okaleczonych, wychudzonych ciał. Przekaz wszystkich stron PRO-ANA jest czytelny: „Jesteśmy z Tobą, jesteśmy takie jak ty. Razem damy radę pokonać wszystkie przeciwności. Będziemy idealne, będziemy chude. Anoreksja jest darem.”
Na jednej ze stron PRO-ANA jest monstrualny spis wartości kalorycznych niemalże wszystkiego, co człowiek może zjeść, kilkaset pozycji. Można tu także skorzystać z wielu „przydatnych” rad: „Na lodówce przyklej sobie zdjęcie chudej modelki, niech będzie dla ciebie inspiracją”
Takich zdjęć wszędzie jest pełno: modelki, aktorki, piosenkarki. Komuś się podobają, ktoś wierzy, że taki jest ideał piękna. Ten ktoś jest współodpowiedzialny za to, że anoreksja ma grono przyjaciółek. Kto? Na ekranie telewizora modelka zachwala niskokaloryczny jogurt. Pręży się, eksponując płaski brzuch i szczupłe uda: „Jedz to, a będziesz taka jak ja!” Na proanorektycznym blogu jedna z sióstr pisze, że od jutra przechodzi na dietę z tego właśnie jogurtu.
Dorota opisuje, że zemdlała w szkole. Jeśli to się powtórzy, znowu skłamie, że to przez ciśnienie. Szarą cerę wytłumaczy przemęczeniem. I uwierzą jej. Tak jak wtedy, gdy połknęła kilka opakowań tabletek, a psycholog nie zauważył jej problemów z jedzeniem.
To ona, Dorota, założyła forum PRO-ANA. Nadała mu tytuł „ Popatrz na to, jak umieramy”. Dorota ma 14 lat. Patrzysz?






BIBLIOGRAFIA

1. „Marie claire” – styczeń 2005
2. „Twist” – listopad 2005
3. „Dziewczyna” – czerwiec 2005
4. „Tylko dla dziewcząt” – Carol Weston
5. www.anoreksja.org
6. www.zdjeciaany.blog.onet.pl


Czy tekst był przydatny? Tak Nie

Czas czytania: 5 minut