Sonet, jako forma literacka, został ożywiony przez romantyków niemieckich, ale Mickiewicz swego wzoru szukał przede wszystkim u Petrarki. W Odessie napisał cykl dwudziestu dwóch sonetów miłosnych.
Każdy sonet jest częścią cyklu. Obrazują przemianę głównego bohatera, który z młodego kochasia staje się dojrzałym mężczyzną (stąd też cytat z Petrarki, który jest wstępem do sonetów).
Sonet XV „Dzieńdobry” a także sonety XVI i XVII, ilustrują poszczególne pory dnia - omawiany sonet dotyczy więc zdarzeń porannych.
Sonet zbudowany jest w sposób klasyczny: występują dwie zwrotki czterowersowe i dwie trzywersowe. Charakterystyczne są powtórzenia słowa „dzieńdobry” na początku niektórych wersów.
Utwór jest monologiem głównego bohatera. Zwraca się on do śpiącej dziewczyny i opowiada o tym, co w tej chwili czuje i myśli. Mimo iż dziewczyna budzi się, dalej wiemy o jej obecności tylko dlatego, że mówi nam o tym podmiot liryczny. Występuję ona w utworze, ale jedynym na to potwierdzeniem są właśnie słowa podmiotu lirycznego.
Sen uważany był dawniej za oderwanie się duszy od ciała. Ciało pozostaje na ziemi, ale dusza uwalnia się i wzlatuje w przestrzeń, która jest nieznana człowiekowi. Bohater liryczny dostrzega w śpiącej dziewczynie tą dwoistość natury ludzkiej. Zostaje ona porównana do słońca, które jest „na pół w niebie, pół w srebrnym obłoku”.
Przebudzenie się jest w tym przypadku powróceniem na ziemie cząstki naszej duszy. Budząca się dziewczyna zaczyna odbierać sygnały z otoczenia: reaguje na światło, na głos czy nawet na kręcące się koło niej natrętne muchy. Jest to w pewnym sensie powrócenie do życia, mimo iż dziewczyna dla świata nie była umarłą.
Charakterystyczny jest stosunek podmiotu lirycznego do ukochanej. Jest onieśmielony jej pięknem i doskonałością. Jej wizerunek zdaje się być wyidealizowany, wzniosły, patetyczny. Kiedy dziewczyna budzi się, zadaje pytania dotyczące jej nastroju. Stawia ją na piedestale. Jest to wyraz stosunku bohatera romantycznego do miłości i jej uosobienia.
Według romantyków miłość powinna być burzliwa, namiętna i często niemożliwa do spełnienia. Tutaj jednak mamy do czynienia z miłością spełnioną. Utwór przepełniony jest radością, ciepłem i serdecznością.
Opracowania powiązane z tekstem
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.