Charakterystyka Balladyny dowodząca, że warto ją ukazać w teatrze lub filmie.

Balladyna to postać z dramatu Juliusza Słowackiego pt. ,,Balladyna”. Mieszka ona wraz ze swoją młodszą siostrą Aliną i matką (wdową) w ubogiej, leśnej chatce. Jest piękną kobietą, ale bardzo złą i egoistyczną. Myślę, że jest to postać warta ukazania w tatrze lub filmie i opisując ją postaram się to potwierdzić.

Balladyna jest wysoką, zgrabną brunetką, o alabastrowej cerze, która swoje długie włosy splata w warkocz. Wydaje się być na początku tylko złą siostrą, leniwą, egoistyczną i rozpieszczaną przez matkę, której w rzeczywistości nie kocha i nie darzy szacunkiem. Wkrótce okazuję się, że jest zazdrosna o siostrę, którą traktuje jak rywalkę i darzy jedynie nienawiścią. Z czasem ujawnia się jej zbrodnicza i ciemna natura. Staje się przebiegła, uparta, silna, despotyczna i władcza. Gdy dostrzega szansę ucieczki od biedy i zdobycia władzy, zmienia się w bezwzględną, groźną kobietę, której wygórowane ambicje doprowadzają do pozbawienia moralności. Myśli jedynie o sobie, nie zważając na innych.

Postać przedstawiana na scenie powinna być dynamiczna, ciekawa i nieprzewidywalna. Taka właśnie jest Balladyna. Wraz z rozwojem akcji jej charakter zmienia się, staje się bardziej mroczny i występny. Balladynę ogarnia żądza posiadania władzy. Jej występne uczynki powoli doprowadzają ją do obłędu. Trapią ją wyrzuty sumienia po dokonanych zbrodniach. Balladyna była pozbawiona pozytywnych uczuć. Nie kochała nikogo, również Kirkora, którego poślubiła tylko żeby zdobyć władze i pieniądze. Gdy Kirkor wyjeżdża, a ona zostaje sama i piastuje władze, staje się tyranem, gnębi i prześladuje poddanych, wyrzeka się matki, która prosi ją o pomoc. Gdy pozbywa się już wszystkich swoich rywali do tronu i pozostaje sama na polu walki, pragnie zacząć życie od nowa. Ma nadzieję, że jej zbrodnie nie zostaną wykryte. Obiecuje się zmienić, ale nadal jest zakłamana i wciąż udaje. W końcu pod naciskiem ludu, domagającego się ukarania sprawców morderstw na dworze, wydaje wyrok na winnych (w rzeczywistości na samą siebie) i ginie porażona piorunem.

Mimo tego, że Balladyna to postać bez wątpienia negatywna i niegodna naśladowania, na pewno warto ją ukazać na scenie.