Monolog Kasandry - esej.

Wiersz rozpoczyna anafora ( a to jest moje miasto / a to jest moje ... ) i także go kończy ( a to jest moja szatka / a to są moje ...). Występuje więc klamra , choć nie identyczna.

Wykreowany przez poetkę podmiot liryczny – Kasandra , prorokini , umiała przewidzieć przyszłość , znała ją . Monolog ma charakter nostalgiczny , jest jak gdyby formą spowiedzi podmiotu ; który mówi o swoich spojrzeniach na ludzi , o swoich uczuciach , o tym że znajomość przyszłości zaczyna ją już męczyć , nużyć . Chciałaby choć na chwilę żyć pełnią życia , jak inni ludzie , nie przejmując się tym , co ma się wydarzyć . Mówi , że dobrze jest nie znać przyszłości . Zachwyca się życiem zwykłym ludzi , bowiem choć przesądzony jest ich los , przebywają w „ pożegnalnych ciałach „ , „ jest w nich radość , wilgotna nadzieja „ .
Ona patrzy na ludzi z pewnej wysokości , wyniośle , gdyż wie co im się przytrafi . Z tego też powodu jest samotna , nikt nie kończy przy niej wesołej piosenki , nie śmieje się . Podmiot pomimo posiadanej wiedzy a może właśnie dlatego nie może porozumieć się z ludźmi , jest nieszczęśliwy , nie umie się cieszyć , ma „ wykrzywioną twarz „ , głowę pewną wątpliwości , jest ciągle zmartwiony .

Po początkowym samookreśleniu , Kasandra zaczyna ubolewać nad sobą , nad swoją sytuacją . Poprzez swe przemyślenia i wnioski chce pokazać , że nie jest tak wcale wspaniale , jak się powszechnie myśli , znać przyszłość . Właśnie obraz przyszłego świata przeraża ją . Widzieć może wojny , katastrofy ,cierpienia . Ogrom bólu jaki czuje , nie pozwala jej normalnie patrzeć na świat i cieszyć się po franciszkańsku światem . Ludzi kocha , lecz kocha „ z wysoka , sponad życia „ . Tej swojej postawy też żałuje . Jej monolog prowadzi do innego określenia się na końcu , pełnego żalu , niechęci i bezcelowości tego co robi . Choć wie , że ma racje nie czuje się przez to szczęśliwsza . Inni ludzie jej nie rozumieją , nie wierzą w to , co mówi . Reagują typowo jak ludzie gdy ktoś przepowie im nieszczęście w bliskiej przyszłości . To jest właśnie cena , mówi Kasandra , jaką płaci się za znajomość przyszłych wydarzeń . Widzi się także jej złe strony.