Diamagnetyki

Diamagnetyki – substancje wykazujące zjawisko diamagnetyzmu. Diamagnetyki są to gazy, ciecze oraz ciała stałe złożone z atomów (cząsteczek) niemających stałego momentu magnetycznego (spin całkowity równa się zeru).

Ciała o przenikalności magnetycznej mniejszej niż przenikalność magnetycznej próżni i ujemnej podatności magnetycznej; podatność magnetycznej większości diamagnetyków, jak np. gazy szlachetne, większość związków organicznych, niektóre metale (cynk, złoto, srebro, miedź, rtęć), półprzewodniki, nie zależy od temperatury; zależność podatności magnetycznej od temperatury wykazują grafit, bizmut, antymon.

Idealny diamagnetyzm wykazują nadprzewodniki, których wnętrze jest całkowicie izolowane od zewnętrznego pola magnetycznego (zjawisko Meissnera).

W normalnych substancjach diamagnetyzm jest efektem bardzo słabym i może być obserwowany jedynie wtedy, gdy nie istnieją w nich trwałe momenty magnetyczne, prowadzące do zjawiska paramagnetyzmu lub ferromagnetyzmu.