Pożegnanie

Tak nie dawno żeśmy się spotkali.

„Tak nie dawno żeśmy się spotkali, a już pożegnania nadszedł czas...”

Ten cytat ze znanej piosenki towarzyszy niemal każdemu rozstaniu. To właśnie dziś opuścimy mury tej szkoły i udamy się w kolejną drogę naszego życia. Niektórzy z nas opuszczając Gimnazjum mogą spotkać się dopiero za kilka lat, lecz na pewno wspomnienia zostaną w pamięci każdego z nas. Wspólne wycieczki klasowe, powroty do szkoły po wakacjach, razem spędzone godziny na lekcjach a nawet gafy popełnione przez nas mogą za kilka lat stać się obiektem radości, zadowolenia a także smutku i żalu. Wierzę, że każdy zapamięta choć jedną sytuację, którą będzie wspominać przez lata z uśmiechem na twarzy.
Dziękujemy wam za wyrozumiałość, życzliwość i serdeczność. Pani dyrektor i wszystkim nauczycielom, którzy przez trzy lata naszego pobytu w gimnazjum uczyli nas wzorów, regułek, wpajali do głowy daty bitew
i rozbiorów. Rady życiowe, które nam przekazaliście przydadzą się nam
w dorosłym życiu. Również uwagi dotyczące naszego zachowania zabierzemy z sobą w dalszą podróż. To właśnie wy uświadomiliście nam jak ważna jest w dzisiejszych czasach wiedza i umiejętności nabyte
w poszczególnych etapach nauki. Mimo, iż byliśmy obiektem doświadczeń reformy edukacji to wy nauczyciele przygotowaliście nas dobrze do życia w szkołach ponad gimnazjalnych. Dziękujemy szczególnie pani dyrektor xxxxxxxxxxxxxxx, która starała zapewnić się nam jak najlepsze warunki pobytu w szkole.
Nie możemy również zapomnieć o pracownikach socjalnych szkoły: pani sekretarce, która cierpliwie spełniała nasze prośby i pani woźnej, która dzielnie znosiła nie zmieniane prze nas obuwie i sprzątanie klas, które
nie zawsze zostawialiśmy w należytym porządku.
Pozostajemy wam wszystkim wdzięczni za wprowadzenie nas w dorosłe życie.
Żegnając się ze szkołą nie możemy zapomnieć uczniach klas młodszych: pierwszych i drugich. Klasy drugie prosimy aby godnie wypełniały obowiązek najstarszej klasy w szkole. Klasom pierwszym zaś za spędzony wspólnie rok.
Z nostalgią i rozrzewnieniem, będziemy wspominać po latach pobyt w gimnazjum, naszych nauczycieli i wychowawców, którzy pomogli przejść przez zawiłości życia codziennego.
Postaramy się aby naszą myślą przewodnią były słowa poety Jana Kochanowskiego:
„Nie porzucaj nadzeje,
Jakoć się kolwiek dzieje,
Bo nie już słońce ostatnie zachodzi,
A po złej chwili piękny dzień przychodzi...”