Wyobraźnia dziecięca

Czy wobraźnie dziecięca potrafi tworzyć nowe światy, ożywiać zwykłe przedmioty i ubarwiać szarą rzeczywistość? Odpowiedzmy na to pytanie przytaczając kilka argumentów.

Dzieci mają bardzo bujną wyobraźnię, ze zwykłego misia potrafią zrobić króla zabawek, czy też swego najwierniejszego przyjaciela, któremu mogą powierzyć wszystkie swe sekrety, także te najskrytsze.

Wiele dzieci jest sierotami, czują się zaniedbane i tylko dzięki wyobraźni odnajdują swój szczęśliwy i bezpieczny dom.
Doskonałym przykładem na takie zachowanie jest baśń H.Ch. Andersena "Dziewczynka z zapałkami". Bohaterką jest sierota, której w domu, po śmierci babki nikt nie okazywał zainteresowania.
Zmarznięta i osłabiona musiała sprzedawać zapałki, aby jej ojczym nie uderzył. W kazdym płomieniu zapałki dziewczynka wyobrazala sobie bezpieczny, ciepły rodzinny dom, w ktorym to byłaby szczęśliwa.

Drugim dosyć dobrym przykładem jest książka Astrid Lindgren pt." Dzieci z Bulerbyn". Jej głównymi bohaterami jest grupka zaprzyjaźnionych ze sobą dzieci, którzy każdą wolną chwilę urozmaicaja sobie różnego typu zabawami. Książka ta podkreśla bujną wyobraźnię dzieci.

Program 2 TVP, w kazdy poniedziałek o godz. 21:00 emituje program dokumentalny pt.: "Kochaj mnie". Występuja w nim dzieci z domów dziecka, których głównym marzeniem jest mieć swój prawdziwy dom. Dzieci te opowiadają o swoim wymarzonym domu, w którym panuje miłość, bezpieczeństwo oraz wzajemne zrozumienie. W wielu przypadkach są to tylko marzenia, ale takie marzenia, które uskrzydlają. W dorosłym życiu, dzeci te będą tworzyły lub próbowały stworzyć dom, który teraz istnieje jedynie w ich wyobraźni.

Moim zdaniem wyobraźnia dziecięca potrafi tworzyć nowe światy, ożywiać zwykłe przedmioty i ubarwiać szarą rzeczywistość.