Grzech pierworodny widziany okiem drzewa.

Jestem drzewem. Rosnę w ogrodzie Eden, lecz różnię się od innych roślinek. Zostałem posadzony na środku tego ogrodu. Na moich gałęziach rosną wyjątkowe jabłka. To właśnie tych owoców zabronił spożywać Pan Bóg. W Edenie mieszkała dwójka ludzi; Adam i Ewa. Niczego im nie brakowało. Żyli obdarzeni miłością, dostatkiem oraz życiem wiecznym. Pan umieszczając ludzi w Raju stworzył również wiele zwierząt. Jednym z nich był wąż. Istota sprytna i przebiegła. Właśnie to zwierzę pełzało pomiędzy moimi pięknymi gałęziami. Szatan chcąc skusić ludzi do popełnienia okropnego grzechu wcielił się w postać właśnie tego węża. Pewnego razu wąż kusił niewiastę, aby skosztowała zakazanego owocu. Ewa uległa i dała owoc również Adamowi. Zjedli jabłko. Popełnili grzech pierworodny. Po tym wydarzeniu schowali się w krzakach. Pan Bóg ich szukał, a Adam powiedział, że się ukryli, ponieważ są nadzy. Bóg domyślił się, że zjedli owoc z drzewa z którego zabronił im jeść. Za karę wygnał ich z Raju. Ludzie poznali dobro i zło. Bóg dał ludziom wszystko, aby byli szczęśliwi i żyli wiecznie, a oni nie potrafili tego docenić.