Ropucha paskówka

Ropucha paskówka (Bufo calamita) jest najmniejszą i najrzadszą spośród naszych ropuch, długość ciała samca dochodzi do 6-7 cm, samicy do 8 cm. Jest gatunkiem ciepło- i deszczolubnym, o aktywności nocnej i zmierzchowej oraz, poza porą godów, wybitnie lądowym trybie życia. W ciągu dnia przebywa w ukryciu, zagrzebując się w ziemi lub kryjąc pod kamieniami czy kępami traw. Kryjówki opuszcza o zmierzchu i rozpoczyna żerowanie. W porze godowej samce nawołują partnerki wydając głośne, turkoczące dźwięki. Łączenie się w pary i składanie jaj odbywa się głównie nocą. Samica składa skrzek w postaci dwumetrowych sznurów, w których zupełnie czarne jaja ułożone są w jednym lub dwu rzędach. Paskówka zimuje na lądzie, w wykopanych przez siebie norkach lub w innych kryjówkach. Potrafi zakopać się nawet na głębokości trzech metrów.

Nogi tylne są krótkie i dlatego ropucha paskówka nie może wykonywać skoków, jednakże biega bardzo szybko. Skąd druga polska nazwa-ropucha żwawa.

Ubarwienie i wygląd zewnętrzny ropuchy paskówki przypominają na pierwszy rzut oka ropuchę szarą. Specjalnie charakterystyczną cechą jej ubarwienia jest obecność cienkiej, wyraźnej pręgi, ( od której to pochodzi jej obecnie przyjęta nazwa) przebiegającej przez sam środek grzbietu od głowy do końca ciała. Tryb życia i obyczaje są podobne jak ropuchy zielonej, z którą zresztą się dosyć często krzyżuje. Mieszańce z krzyżówki obu tych ropuch stwierdzono ostatnio z terenów północnych Polski. Ubarwieniem przypominają one zupełnie ropuchę zieloną jednakże po paskówce dziedziczą wyraźny pasek wzdłuż grzbietu.

Ropucha ta jest niesłychanie żarłoczna, a zdobycz łowi zwinnie, biegając szybko na swych krótkich nogach. Chętnie zjada płazy ogoniaste a nawet drobne ssaki.
Gatunek ten zamieszkuje Europę zachodnią i znaczne obszary Europy środkowej. Na północy sięga po Szkocję, żyje w południowej Szwecji nad Bałtykiem aż po Zatokę Fińską. Na południowym zachodzie osiąga półwysep Pirenejski. Brak jej w Europie południowej i południowo-wschodniej, we Włoszech i na Bałkanach. Ropucha ta jest gatunkiem wybitnie nizinnym, dochodzącym wyjątkowo do 1200 m n.p.m. Dotychczas nie opisano raz geograficznych tego gatunku.

W Polsce stwierdzono w ostatnich czasach kilkadziesiąt izolowanych przypuszczalnie stanowisk tego gatunku, ale jego rozsiedlenie nie jest jeszcze dostatecznie poznane.