Czy poeta może być filozofem? – odpowiedź na przykładzie obrazu Paula Gauguina "Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?".

Obraz Paula Gauguina „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?” może mieć wiele interpretacji, gdyż nie jest stworzony bez wyraźnego znaczenia i przekazu. W dziele tym przeważa spokój i zamyślenie. Autor przedstawił w nim wiele elementów symbolicznych, głównie z biblii chrześcijańskiej, lecz nie możemy wykluczyć również odrobiny wkładu z religii hinduskiej.

Na pierwszym planie widzimy nagie postacie, pogrążone w rozmyślaniu. O czym, może wiedzieć jedynie ich twórca. Dalej możemy dostrzec przechodzące się osoby oraz obraz jakiegoś Boga. Tło stanowią drzewa, łąki i pagórki. Całość przypomina rajski ogród otoczony ciszą i spokojem.

W centralnej części obrazu widzimy mężczyznę zrywającego jabłko z drzewa. To symboliczne porównanie do jabłka Adama. Raj mają także przypominać nagie sylwetki ludzi, którzy w ogóle nie wstydzą się swoich ciał. W dziele tym pełno jest odniesień do chrześcijańskiej religii, mimo, iż zarówno postacie jak i roślinność pochodzą z Azji.

Kolory tego obrazu są bardzo zróżnicowane. Od zimnych błękitów i zieleni po ciepłe żółcie i czerwienie. Całe dzieło pogrążone jest w dziwnym, lecz nie niepokojącym cieniu. Gauguin chce nam zapewne pokazać monotonność i spokój tego miejsca i chwili.

Widać, że tego artystę interesowała filozofia. Chciał nam zwrócić uwagę na pytania najważniejsze w życiu człowieka, takie jak te, zawarte w tytule. Dzieło to ma nas wprawić w melancholijny nastrój rozmyślania nad swoim losem. Zastanowienia się chwilę nad sobą i drogą swego życia. Gdy tworzył to dzieło, nie był już człowiekiem najmłodszym. Sam pewnie zastanawiał się, co spotka go po śmierci. Dokąd zdąża ? Gauguin teraz zapewne wie, do czego dążył całe lata swego istnienia w tym padole ziemskim. A czy my wiemy ? Czy przekonamy się o tym również w ostatniej godzinie ?