Epoka Wiktoriańska

W 1837 na tron Wielkiej Brytanii wstąpiła 18-letnia królowa Wiktoria, która panowała przez następne 64 lata, najdłużej w całym 1000-letnich dziejach Anglii. Jej panowanie przypadło na okres rozwoju gospodarki kapitalistycznej w Wielkiej Brytanii, ekspansji kolonialnej, rozwoju przemysłu, który z Anglii uczynił „fabrykę świata”, wzrost dobrobytu i zamożności angielskich warstw wyższych i średnich. Królowa Wiktoria zyskała wielką popularność w całej Wielkiej Brytanii, a okres jej panowania nazwano „epoką wiktoriańską”. Cechowały ją: samozadowolenie warstw posiadających z powodu stabilizacji, postępu ekonomicznego, wzrost zamożności i dobrobytu, ale też obłudny rygoryzm obyczajowo-moralny i tolerowanie nędzy szerokich warstw ludności. Programy poprawy bytu najuboższych sprowadzały się do działalności charytatywnej.

Królowa Wiktoria była osobą niewielkiego wzrostu. W 1840 poślubiła niemieckiego księcia Alberta. Wrażliwy i znakomicie wykształcony, miał on ogromny wpływ na królową. Małżonkowie mieli dziewięcioro dzieci. Książę Albert uważał, iż życie rodzinne oparte na surowych zasadach moralnych, jakie wiodła rodzina królewska, będzie najlepszym przykładem dla narodu. W 1851 książę zorganizował w Wielkiej Brytanii pierwszą wystawę światową. Ponad sześć mln osób zwiedziło Pałac Kryształowy podziwiając zdobycze najnowszej techniki. Wśród czternastu tys. zgromadzonych eksponatów znalazła się m.in. dwudziesto cztero tonowa bryła węgla, silnik lokomotywy, diament Koh-i–noor oraz wypchany słoń bojowy z Indii. Po śmierci księcia Alberta (1861) królowa do końca życia nosiła żałobę. Odpowiednio się też ubierała, od tego czasu ulubioną jej biżuterią były wyroby z gagatu. Królowa była uwielbiana przez tzw. brytyjską "society", cała śmietanka towarzyska wielkiej Brytanii i licznych kolonii poszła w jej ślady w wyniku czego produkcja gagatowej biżuterii wzrosła niepomiernie. W roku 1873 w okolicach Whitby produkcją czarnej biżuterii zajmowało się 1500 osób współpracując z dwustoma górnikami i poszukiwaczami gagatu.

Powstało wtedy wiele przepięknych brosz, kamei, łańcuszków i pamiątek.

W epoce wiktoriańskiej dużą popularność cieszyły się teatrzyki rewiowe dostarczające popularności niewyszukanej rozrywki. Widzowie podziwiali występy akrobatów, komediantów i śpiewaków. Szczególnie lubiano melodramaty i sentymentalne piosenki.

Na straży brytyjskich interesów w koloniach stała potężna flota, składająca się z coraz lepiej wyposażonych okrętów wojennych. Wypływały one z portów na każdą wieść o zagrożeniu interesów, zamieszkach czy niepokoju w obrębie imperium brytyjskiego i docierały do każdego portu, by przywrócić porządek Za czasów królowej Wiktorii Wielka Brytania stała się najpotężniejszym imperium świata, zdobywając liczne kolonie w Afryce i Azji. Mieszkańcy zajmowanych terytoriów nie mieli żadnych szans w walce, nie byli w stanie przeciwstawić się znakomicie wyszkolonym i uzbrojonym Brytyjczykom.

W czasie swego długiego panowania Wiktoria potrafiła zdobyć podziw i szacunek swych poddanych. Gdy zmarła w 1901, cały naród żegnał ją w żałobie i smutku, gdyż czuł, że jej odejście zamknęło wielką epokę w dziejach Wielkiej Brytanii.