Choroby cywilizacyjne - SARS

Spis treści:
· Co to jest sars?
· Jakie są objawy zakażenia?
· Kto może się zarazić? Droga zakażenia
· Czym się leczyć?
· Gdzie dotarła epidemia + mapka
· Co wywołało epidemię?
· Czy podróże do Azji są bezpieczne? Zalecenia dla podróżujących.
· Czy możliwe jest by sars był bronią bioterrorystów?
· Czy istnieje zagrożenie dla Polski?
· Możliwe zmiany postaci wirusa


SARS (od ang. Severe Acute Respiratory Syndrome - Zespół ostrej ciężkiej niewydolności oddechowej) jest to rodzaj nietypowego zapalenia płuc, które po raz pierwszy pojawiło się w końcu 2002 roku w prowincji Guangdong, w południowo-wschodnich Chinach. Informacje o tej nowej chorobie pojawiły się dopiero wtedy gdy zachorowali pierwsi pacjenci w Hongkongu i Wietnamie. Pierwszy raz rozpoznał chorobę lekarz WHO, Carlo Urbani, który diagnozował 48-letniego biznesmena z nieznanym schorzeniem wyglądającym na zapalenie płuc, sam zaraził się od niego i zmarł 29
marca 2003 roku w Tajlandii. Doniesienia badaczy wskazują przynależność czynnika etiologicznego wywołującego SARS do rodziny Coronaviridae - do której należą m.in. wirusy wywołujące ok. 1/3 zachorowań na nieżyt nosa. Wynikiem ostatnich badań jest wykrycie nowego patogenu tj. wirusa hitherto. Ten nowy wirus, należący do rodziny Coronaviridae, został nazwany przez naukowców "wirusem SARS"; dotychczas nie występował on u ludzi.
Choroba rozprzestrzeniła się drogą podróży lotniczych na inne kraje świata. Do chwili obecnej śmiertelność w przypadku zachorowania na SARS jest oceniana na około 7%.



Koronawirusy swoją nazwę wzięły od białkowej aureoli w kształcie korony otaczającej pojedyncze wirusy, widocznej tylko pod mikroskopem elektronowym. Odkryto je ponad 70 lat temu, a jednak wciąż skrywają wiele tajemnic. U ludzi mikroby te są zwykle odpowiedzialne za przeziębienia przenoszone przez kaszel i kichanie. Niekiedy mogą też wywołać poważniejsze choroby dróg oddechowych. Większość z nas przeszła w dzieciństwie zakażenie jakimś koronawirusem, nawet o tym nie wiedząc. Jeżeli później nasza odporność ulegnie osłabieniu (np. po ciężkiej chorobie), wirus może zaatakować powtórnie. Zupełnie inaczej jest u zwierząt. Psy, koty czy króliki są atakowane przez niektóre gatunki koronawirusów wywołujące ciężkie zapalenia płuc, otrzewnej, jelit czy wątroby. Być może jakaś zwierzęca odmiana wirusa "przeskoczyła" na człowieka, wywołując obecną epidemię. Nagła zmiana nosiciela mogła wywołać powstanie całkiem nowego podtypu wirusa. Takiego, który - w przeciwieństwie do "oswojonych" ludzkich kuzynów - wywołuje u ludzi ciężki zespół ostrej niewydolności oddechowej. Jeżeli okaże się to prawdą, może oznaczać początek prawdziwych kłopotów. Dlaczego? Bo po pierwsze, koronawirusy bardzo trudno wykryć i wyizolować z organizmu chorego. Po drugie, nie ma obecnie leków, które mogłyby zniszczyć tego wirusa. Leczenie ogranicza się do łagodzenia objawów. Nie istnieje również szczepionka zabezpieczająca przed zakażeniem.



Jest to obraz podobny do przebiegu infekcji wirusami grypy.
W ciągu pięciu dni nawet dorośli o dobrej kondycji fizycznej mogą znaleźć się pod respiratorem. Większość pacjentów wraca do zdrowia, u niektórych wywiązuje się jednak ciężkie nietypowe zapalenie płuc. Mogące spowodować śmierć chorego.

SARS możemy podejrzewać jeżeli :
· występują objawy infekcji dróg oddechowych
· temperatura ciała przekracza 38 C
· Po 3-7 dniach występuje jeden lub kilka z następujących objawów : suchy kaszel ,
dreszcze , ból głowy , zmęczenie , bóle mięśni , brak apetytu , poczucie
choroby , duszność lub trudności z oddychaniem , na zdjęciu rtg klatki
piersiowej objawy zapalenia płuc . Większość tych objawów ( oprócz zapa-
lenia płuc ) występuje w większości innych chorób wirusowych .
o osoba chora była na obszarze występowania SARS (Chiny, Hongkong, Wietnam, Singapur i prowincja Ontario w Kanadzie)
· lub miała kontakt z
osobą chorą w ciągu ostatnich 10 dni przed zachorowaniem

BRAK GORĄCZKI NIE ŚWIADCZY O TYM , ŻE DANA OSOBA JEST ZDROWA .
TAK JAK SAMA GORĄCZKA MOŻE BYĆ Z TYSIĄCA INNYCH POWODÓW !!!

Okres wylęgania SARS wynosi 2-7 dni, ale w pojedynczych przypadkach obserwowano zachorowania do 10 dni po styczności z osobą chorą.

Choroba najczęściej rozpoczyna się objawami w postaci gorączki powyżej 38 stopni C, czasem z towarzyszącymi jej dreszczami. Mogą temu towarzyszyć takie objawy jak ból głowy, poczucie choroby i bóle mięśni. W pierwszym okresie choroby objawy ze strony układu oddechowego są słabo zaznaczone. Typowo nie występuje wysypka, ani objawy ze strony układu nerwowego i przewodu pokarmowego, choć niekiedy na początku choroby obserwowano niewielką biegunkę. Po 3-7 dni nasilają się objawy ze strony dolnych dróg oddechowych w postaci suchego kaszlu i duszności, której może towarzyszyć spadek wysycenia krwi tlenem. W 10-20% przypadków zaburzenia oddychania osiągają poziom wymagający intubacji i wspomaganego oddychania.





W większości przypadków spoza Azji osoby, które niedawno stamtąd przybyły, ich rodziny. Najbardziej narażone są osoby mające bezpośrednią styczność z chorym - 90% przypadków zachorowań wystąpiło wśród personelu medycznego opiekującego się osobami chorymi. Wirus może w ten sposób przebyć jednak tylko metr, tak więc do zachorowania konieczny jest naprawdę bardzo bliski kontakt - kiedy np. ktoś opiekuje się chorym, długo przebywa w tym samym pomieszczeniu lub ma bezpośrednia styczność z wydzielinami z jego organizmu. Eksperci podkreślają jednak, że nie można wykluczyć, że SARS może się również przenosić przez przedmioty. Wirus Sars zabija nie tylko osoby stare i schorowane jak początkowo sądzono, ale także młode i w pełni sił. Śmiertelność w krajach bogatych jest stosunkowo niewielka, ale wszystkie statystyki się zmienią gwałtownie, gdy wirus dotrze do biednych rejonów Afryki.
Droga zakażenia

Do zakażenia najczęściej dochodzi przy bliskim kontakcie z chorą osobą lub nosicielem. SARS przenosi się drogą kropelkową, podobnie jak nieżyt nosa. Na tej drodze wirus podróżuje w stosunkowo dużych kropelkach na odległość około 1 metra. W przeciwieństwie do SARS, wirusy chorób przenoszonych drogą powietrzną jak odra lub grypa, podróżują w bardzo maleńkich kropelkach aerozolu na odległość kilku lub nawet kilkunastu metrów.
Nie jest wykluczona możliwość przenoszenia SARS przez przedmioty zanieczyszczone wydzieliną dróg oddechowych lub płynami ustrojowymi chorego.

Okres wylęgania choroby wynosi 2-10 dni Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że SARS jest zaraźliwy tylko w okresie choroby objawowej. Nie zaobserwowano zakażeń od osób w okresie wylęgania choroby, ani nie odnotowano przypadków nosicielstwa SARS.

Wirus może przenosić się nie tylko przez kontakt z zarażoną osobą, która kicha i kaszle, ale także przez dotykanie tych samych przedmiotów, takich jak klamki czy przyciski w windach.

Na razie nie wiadomo jednak, jaka dawka wirusa wywołuje SARS.
DANE:
- Może przetrwać do czterech godzin na powierzchni przedmiotów, do czterech dni w ludzkich odchodach i aż trzy tygodnie w niskich temperaturach
- wirusa nie zabija ani temperatura poniżej zera, ani środki chemiczne powszechnie używane do sterylizacji !!!
- Wirus SARS jest w stanie przetrwać od dwóch do czterech godzin poza organizmem


Stosowane sposoby leczenia SARS obejmowały szereg kombinacji antybiotyków w celu zwalczenia znanych czynników bakteryjnych wywołujących atypowe zapalenie płuc.

Stosowano leki antywirusowe oseltamivir i ribavirin. Do tych leków dodawano niekiedy dożylnie lub doustnie kortykosterydy

Do chwili obecnej skuteczność tych sposobów leczenia nie została potwierdzona. W 10-20% przypadków zaburzenia oddychania osiągają poziom wymagający intubacji i wspomaganego oddychania. Stan pacjentów poprawia jedynie podłączenie do respiratora i podawanie im leków wzmacniających organizm, sterydów oraz środków rozrzedzających wydzielinę z dróg oddechowych. Powszechnie stosowane leki przeciwwirusowe i antybiotyki nie pomagają.
Lek przeciwwirusowy rybawiryna i korykosterydy, choć początkowo donoszono o ich pozytywnym wpływie na przebieg choroby, obecne dane naukowe tego nie potwierdzają.
Pacjenci, zgodnie z zaleceniami WHO powinni być izolowani, najlepiej w pokojach z podciśnieniem, z zachowaniem rygorystycznych barier epidemicznych.
Dalsze leki przeciwwirusowe o znanej skuteczności przeciw grypie, wirusowemu zapaleniu wątroby czy AIDS, są poddawane próbom, aby ocenić ich skuteczność w leczeniu.



Zachorowania i zgony z powodu SARS do dnia 05.05.2003 wg WHO
Kraj Ilość przypadków Ilość zgonów
Australia 4 0
Brazylia 2 0
Bułgaria 1 0
Kanada 149 22
Niemcy 7 0
Hong Kong 1637 187
Singapur 204 26
Szwajcaria 1 0
Tajwan 116 8
Tajlandia 7 2
Wielka Brytania 6 0
Stany Zjednoczone 61 0
Wietnam 63 5
Indonezja 2 0
Francja 5 0
Włochy 9 0
Szwecja 3 0
RPA 1 0
Filipiny 3 2
Mongolia 8 0
Kuwejt 1 0
Polska 1 0
Macao 1 0
Chiny 4280 206
Irlandia 1 0
Korea Południowa 1 0
Malezja 7 1
Rumunia 1 0
Hiszpania 3 0
Suma 6234 435



Zachorowania odnotowano już na wszystkich kontynentach. Najwięcej w Chinach i Wietnamie. W Europie do tej pory doniesiono o zachorowaniach we Francji, Niemczech, Słowenii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii


Nie udało się dotąd znaleźć sprawcy. Nie wiadomo, czy jest nim wirus, bakteria, czy chlamydia. Raczej nie jest to żaden ze znanych wirusów grypy. Prawdopodobnie nie powtórzy się najczarniejszy scenariusz na miarę pandemii hiszpanki z 1918 roku.
Czy chorobę mógł wywołać jakiś całkiem nowy, nieznany mikrob? Tak. Możliwość taką dopuścili wczoraj zarówno prof. Anthony Fauci z Amerykańskiego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych, jak i dr David Heymann z WHO. Jeszcze kilkanaście lat temu wielu naukowców było przekonanych, że odkryto wszystkie możliwe drobnoustroje powodujące choroby zakaźne. O tym, jak bardzo się mylili, świadczy odkrycie wirusa Hendra (1994-95 r.) oraz wirusa Nipah obwinianego o śmierć 105 mieszkańców Malezji (1998-99 r.).

Dwóch brytyjskich uczonych zamieściło w prasie sugestię, że wirus wywołujący ostrą niewydolność oddechową może pochodzić z... kosmosu.
Jednym z nich jest profesor Chandra Wickremasinghe z Centrum Astrobiologii uniwersytetu w Cardiff, który twierdzi, że wirus SARS może być mikroorganizmem pochodzenia kosmicznego, który przedostał się do atmosfery ziemskiej w rejonie Himalajów.
Profesor Wickremasinghe podkreśla, że nie jest odosobniony w swoich domysłach: 'Coraz więcej uczonych skłania się ku teorii, że życie pojawiło się na Ziemi w rezultacie 'zbombardowania' jej przez komety ok. 4 miliardów lat temu'.
'Jeśli tak rzeczywiście było, to' - jego zdaniem - 'możemy założyć, że życie nie przestało trafiać na Ziemię w odległej przeszłości, i że mikroby mogą docierać na naszą planetę nawet w tej chwili'.
Ekipom medycznym nie udało się jeszcze do końca rozpracować natury nowego wirusa, który szczególnie uaktywnił się w Azji.


Oficjalnych zakazów dotychczas nie wydano, natomiast treść notatki WHO (z dn. 24.04.03) kolejny raz zdecydowanie odradza podróż do terenów szczególnie zagrożonych, a więc: Hong Kongu, Pekinu, Prowincji Shanxi oraz Toronto w Kanadzie


Zalecenia ogólne

1. ograniczenie - w miarę możliwości - podróżowania do regionów objętych zachorowaniami na SARS, zwłaszcza przez dzieci
2. skutecznym sposobem zapobiegania zachorowaniu jest ochrona dróg oddechowych przez użycie masek z tzw. filtrami HEPA zatrzymującymi najmniejsze cząstki i aerozole. Również maski z gazy lub bibuły w znacznym stopniu zmniejszają ryzyko zakażenia się.
3. unikanie masowych imprez ogranicza możliwość zakażenia się
4. dokonywanie zakupów z rozmysłem, aby ich częstotliwość ograniczyć do minimum;
5. aktywne podnoszenie swojej odporności immunologicznej;
6. podnoszenie poziomu energetycznego organizmu;

Informacja dla osób powracających z regionu Azji Południowo-Wschodniej

W krajach południowo-wschodniej Azji (Chiny, Hongkong, Filipiny, Tajlandia, Singapur, Indonezja) wystąpiły zachorowania z objawami wysokiej temperatury ciała pow. 38 stopni C, kaszlu, duszności i problemów z oddychaniem. W przypadku zaobserwowania tych objawów u siebie należy bezzwłocznie zgłosić się do najbliższej stacji sanitarno-epidemiologicznej lub oddziału zakaźnego w szpitalu, gdzie określony zostanie dalszy tryb postępowania medycznego.



Nie. Większość ekspertów to wyklucza. Epidemia pojawiła się w sposób naturalny - nie jest wynikiem zamierzonego działania człowieka.


Nasze służby medyczne nie zanotowały żadnego podejrzanego przypadku. Wzmożonym nadzorem objęte są lotniska i pasażerowie powracający z Azji.

U podejrzewanych o infekcję - kobietę z Krakowa i mężczyznę z Myślenic - SARS wykluczono, a rozpoznano jedynie infekcje kataralne - poinformował główny inspektor sanitarny Andrzej Trybusz. (8.04.2003)


Amerykańscy naukowcy zaobserwowali że eksperymentalna szczepionka wywołuje u myszy odporność na wirusa SARS, a w razie infekcji skutecznie hamuje jego powielanie w organizmie.


Nie wiemy jak epidemia będzie się rozwijała w najbliższym czasie . Występując w
różnych strefach klimatycznych i na różnych kontynentach wirus SARS może ulegać wielokro-
tnym mutacjom ( zmianom swoich właściwości ) .
1. wirus może powodować łagodniejsze objawy chorobowe , przypominając znane nam
dobrze grypy czy katary
2. wirus może powodować cięższy przebieg choroby z większą śmiertelnością
3. zdecydowany wzrost ciężkości przebiegu choroby ze znacznie wyższą śmiertelnością bardzo wysoka śmiertelność i gwałtowny przebieg choroby wbrew pozorom daje szybkie ustąpienie epidemii poprzez szybki zgon większości chorych i brak nosicieli( tak przebiegają gorączki krwotoczne wywoływane przez wirusy Ebola i Marburg )
4. na skutek częstych zmian w budowie układu antygenowego wirusa może nie być możliwe wyprodukowanie skutecznej szczepionki.
5. stały niezmienny układ antygenów wirusa lub tylko nieznacznie się zmieniający umożliwi wyprodukowanie skutecznej szczepionki ( co może być złudne jak np.w przypadku AIDS )
6. liczni nosiciele ( po przechorowaniu lub bezobjawowi ) mogą uniemożliwić zlikwido- wanie choroby przez lata - istnieje duże prawdopodobieństwo , że choroba będzie stale występowała w krajach ubogich i gęsto zaludnionych
7. w przypadku gdyby wirus ulegał licznym mutacjom , może powstać sytuacja , że w różnych krajach będą istniały odmienne szczepy wirusa , które mogą powodować chorobę o różnych objawach i różnej śmiertelności
8. mało prawdopodobny wariant - olbrzymia epidemia dająca ogromne ilości ofiar i załamanie gospodarki wielu państw . W przeszłości bywały takie epidemie wręcz dziesiątkujące ludność na terenach ich występowania .

Bibliografia:”
1. Tygodnik "Życie Świata"
2. Internet:
www.bioterrorism,com
3. Podręcznik do Biologii


Jest to raczej przygotowany album zawiera wszystkie informacje na temat tej choroby(objawy,jak ją zwalczać,jakie są dostaępne leki i ciekawostki)