Moja wizja idealnego państwa - Utopia

KLIMAKULIA
Wizja idealnego państwa – Utopia

„Utopia” jest to wyraz pochodzenia greckiego w wolnym tłumaczeniu oznaczający „miejsce nieistniejące.

Nazwa pochodzi od tytułu dzieła T. More`a „Prawdziwie złota książeczka, równie pożyteczna, jak dowcipna, o najlepszym urządzeniu republiki i nowej wyspie Utopii”.

Marząc o utopijnym państwie chciałbym przytoczyć słowa Platona:
”Zrozumiałem, że wszystkie państwa są niewłaściwie rządzone. Doszedłem do wniosku, że ich konstytucje, jeśli nie zastosuje się wobec nich jakichś wyjątkowych zabiegów leczniczych i jeśli los nie przyjdzie z pomocą, pozostaną w beznadziejnym stanie. Zmuszony zostałem tedy oddać hołd prawdziwej filozofii i stwierdziłem, że jedynie na podstawie jej rozważań można wskazać na sposoby uleczenia życia państwowego i prywatnego. Ludzkość dopiero wtedy wyzwoli się od wszystkich nieszczęść, gdy władze w państwie przejmą miłujący prawdę filozofowie albo ci, którzy w państwie już rządzą, kierując się Boskimi wskazówkami i oddając głębszym studiom filozofii”.

Podążając śladami greckiego filozofa idealnym państwem może być każde państwo z właściwie działającą strukturą organizacyjną władzy ustawodawczej i wykonawczej,a także sądowniczej. Konstytucja mojej Utopii – Klimakulii opierałaby się na zasadach równości,sprawiedliwości, honoru i wolności. Każdy obywatel byłby „wolny” nie podlegałby naciskom władzy, społeczeństwa. Nie byłyby mu narzucone normy moralne i obyczajowe, natomiast musiałby przestrzegać norm prawnych, które nie ingerowałby zbytnio w jego życie.
System sprawowania władzy powierzony zostałby wszystkim obywatelom, którzy mieliby prawo decydowania i wypowiadania się nawet w najdrobniejszych sprawach, jeśli mieliby na to ochotę. W przeciwnym wypadku głosami ich zarządzaliby kalifarowie. Funkcję reprezentacyjną państwa pełniłby Muhif odpowiednik dzisiejszego premiera.
Klimakulia to jedno wielkie państwo obszarem dorównujące obecnej Europie. Jego rozciągłość południkowa byłaby tak duża, że obejmowałaby wszystkie strefy klimatyczne.

W związku z tym faktem każdy obywatel miałby prawo wyboru miejsca swojego zamieszkania zależnie od upodobań. Wysoce rozwinięta sieć komunikacyjna pozwalałaby na szybkie przemieszczanie się w dowolne miejsce kraju. Łączność między mieszkańcami zapewniałaby sprawnie działająca, darmowa sieć internetowa oraz telekomunikacyjna. Bez potrzeby wychodzenia z domu można byłoby załatwiać wiele potrzebnych spraw, a także kontaktować się ze znajomymi.

„(...) do czego się ktoś urodził, do tej roboty trzeba każdą jednostkę przydzielić, tak żeby się każdy czymś jednym, co do niego należy zajmował i każdy był czymś jednym, a nie większą ilością jednostek. W ten sposób i całe państwo zrośnie się w jedność, a nie rozpadnie się na wiele państw” ( Platon). W Klimakuli zgodnie z powyższą zasadą każdy odnalazłby swoją profesję, którą potrafi dobrze wykonywać i która sprawia mu przyjemność. Wynagrodzenie zależałoby od wkładu pracy i dołożonych starań a nie pozycji społecznej, czy też pełnionej funkcji.
Wielki nacisk położony byłby na oświatę i kulturę, bo tylko w „mądrym państwie” sprawdziłaby się idea utopii. Państwo musi być oparte na wiedzy; bo, aby dobro czynić, trzeba dobro znać. Powszechny dostęp do wybranych szkół i uczelni zapewniłby wysoki poziom kształcenia. Sieć instytutów badawczych oraz placówek naukowych pozwoliłaby na samorealizację obywateli.
W Klimakuli kultura przez duże „K” byłaby wszechobecna. Kina, teatry, muzea oraz inne instytucje kulturalne służyłyby obywatelom (oczywiście wejścia bezpłatne).

Nie należy zapomnieć, iż w tym państwie najważniejszy byłby człowiek - jego pragnienia, marzenia, potrzeby, problemy. W moim państwie człowiek nie byłby „uorganizowany”, żyłby zgodnie z zasadami humanistów. W świecie tym, który pozbawiony byłby między innymi śmierci, nie byłoby także miejsca na choroby.
Czy takie państwo to tylko utopia? Myślę, że odpowiedź zna każdy.