Jestem dumny, że jestem młody - rozprawka

Znalezienie argumentów na tezę: „Jestem dumny, że jestem młody” nie jest wbrew pozorom proste. Mimo iż temat ten jest mi bardzo bliski, należy starannie zastanowić się nad wieloma powodami przemawiającymi za powyższą tezą.
Uważam, że jako młody człowiek, wkraczający dopiero w dojrzałe życie, jestem pozbawiony wielu obowiązków, które ciążą na dorosłych osobach. Mam wprawdzie swoje zadania do wykonania, jednak nie jestem z ich realizacji skrupulatnie rozliczany.
Myślę, że znaczącym atutem mojego wieku jest możliwość korzystania z licznych przyjemności, zabaw i rozrywek. Bardzo łatwo, bez kompleksów nawiązujemy znajomości. W młodości rodzą się: pierwsza miłość, rozczarowanie, smutek i bunt. Wiele spontanicznych zachowań, nie zawsze zgodnych z ogólnie przyjętymi zasadami dobrego wychowania, kończy się dla nas bezkarnie. Jest to niewątpliwie przywilej młodzieńczego wieku.

Jestem przekonany, iż zdrowie, uroda i ilość posiadanej wiedzy przez dzisiejsze młode pokolenie są dla współczesnego świata niezwykle cenne. Z typową dla naszego wieku ochotą staramy się pomagać ludziom potrzebującym. Tkwiący w nas wielki potencjał zdrowia i siły nie powinien być zmarnowany. Od nas młodych zależy przyszłość nas samych. Jak ukształtujemy swoje życie, poglądy społeczne i wyrobimy umiejętność tolerancji dla innych, tak będziemy postrzegani i oceniani przez rówieśników i starszych.
Według mnie człowiek w moim wieku uczy się dopiero prawdziwego, samodzielnego życia. Wiele wzorców powinien czerpać z doświadczeń osób starszych. Nauka na własnych błędach, a nie na błędach popełnionych przez innych jest na pewno bezpieczniejsza i mniej bolesna.
Przedstawione przeze mnie tylko niektóre argumenty świadczą z całą stanowczością o niepodważalności tezy: „Jestem dumny, że jestem młody”. Młodość jest piękna, lecz ulotna, szybko przemija, dlatego duma z jej posiadania musi być przez młodego człowieka właściwie wykorzystana. W przeciwnym razie młodość przejdzie do historii jako stracony czas.