Hans Hristian Andersen- Brzydkie Kaczątko

Kaczka wysiaduje jajka,
tak się rozpoczyna bajka,
pisklę pierwsze się wykluwa,
za nim drugie dziób wysuwa,
po nim trzecie, no i czwarte,
tylko piąte jest uparte.
Wreszcie pisklę usłuchało,
i się z jaja wydostało.

Poszła kaczka na podwórze,
dzieci swe przedstawić kurze.
Tam zwierzęta się zebrały,
i kaczątka wychwalały.
Lecz to piąte jest wyjątkiem,
ono brzydkim jest kaczątkiem.
Wszyscy jemu dokuczali,
śmiali się i przezywali.

Słone były łzy kaczorka,
szybko podbiegł do jeziorka.
Tam wybuchły kaczki śmiechem,
wcale nie jest w śród nich lepiej.

Strzały kaczki usłyszały,
do odlotu się zerwały.
Cóż oznacza to strzelanie?
To na kaczki polowanie!
Wielka sfora psów już biegnie,
boi się kaczątko biedne.
Już jest bardzo przestraszone,
pies się zbliża w jego stronę,
ale łypie tylko okiem,
i omija kaczkę skokiem.

Przyszła zima było biało,
kaczę domu już nie miało.
Lecz przetrwało złą pogodę,
wiosną przyszło zaś nad wodę.

Swe odbicie zobaczyło,
na ten widok się zdziwiło.
Jest łabędziem śnieżnobiałym,
pięknym,dużym, doskonałym.