Charakterystyka Zenka Wójcika

Zenek Wójcik to główny bohater książki Ireny Jurgielewiczowej "Ten Obcy". Miał około 16 lat, mieszkał na wyspie położonej na rzece Młynówce. Zenek uciekł z domu, ponieważ jego ojciec po odejściu matki stał się alkoholikiem i znęcał się nad nim.

Chłopak miał ciemne, brązowe i nie przycięte włosy. Zenek chodził w starych, podartych ubraniach - nosił wiatrówkę i stare jeansy zniszczone od wilgoci.

Zenek ma bardzo ciekawy charakter. Jego duże zalety ujawniły się po ucieczce z domu - zaradność, samodzielność i przede wszystkim silny upór. Pokonuje nie poddając się piętrzące się trudności i wytrwale dąży do osiągnięcia celu, czyli do znalezienia wujka. Zenek miał zdolności harcerskie - umiał rozpalić ognisko i przetrwać na wyspie.

Jest wrażliwy na krzywdę innych i kocha zwierzęta - bez wahania stanął w obronie Dunaja przed znęcającym się nad nim złym Wiktorem.

Jest on wytrzymały na ból, gdy u doktora Zalewskiego przy nacinaniu nogi i zakładaniu opatrunku nie pisnął ani słowem. Cechuje go odwaga - bez wahania naraża życie ratując dziecko ogrodniczki przed śmiercią pod kołami wozu

Niestety, nasz bohater ma też negatywne cechy, które można w jakiś sposób usprawiedliwić trudną sytuacją życiową. Dopuszczając się kradzieży kierował nim głód, brak pieniędzy, duma i wstyd przed poniżeniem się do próśb.

Zenek jednak zmienia się pod wpływem delikatnej, pełnej taktu pomocy ze strony Uli oraz dzięki postępowaniu jej ojca i przyjaźni z dziećmi. Duża zmiana nastąpiła, gdy przyjaciele przywrócili mu zaufanie do ludzi. Zenek zrozumiał i naprawił swoje błędy, stał się uczciwym człowiekiem i oddał Uli pieniądze.

Podziwiam Zenka za jego upór i wytrwałość w dążeniu do celu, przez piętrzące się problemy i przeszkody, a zarazem współczuję mu, że nie miał możliwości do normalnego życia w pełnej kochającej rodzinie, która dostarczyła, by mu prawdziwego ciepła niezbędnej miłości.