Georg Friedrich Handel – mistrz muzyki baroku

G.F.Handel i jego rówieśnik J.S.Bach reprezentują w swej twórczości syntezę wszystkich zdobyczy , które do muzyki wnieśli Włosi , Niemcy i Francuzi .
G.F.Handel , Niemiec z pochodzenia , Anglik z wyboru żył w latach 1685-1759 .
Jego rodzina pozbawiona była zdolności muzycznych. Początkowo działał w Niemczech jako organista nadworny w Halle , następnie jako kapelmistrz , czyli klawesynista opery w Hamburgu . Tutaj pod wpływem ówczesnej mody napisał pierwsze opery .
Były to lata 1705-1708 .
Wyjechał do Włoch , gdzie podczas trzyletniego pobytu zapoznał się z głównymi formami muzyki instrumentalnej . Koncertował na organach i na klawesynie. Oprócz kilku oper powstały we Włoszech kantaty solowe i chóralne , między innymi kantata II w stylu oratoryjnym .
Z Włoch wrócił Handel do Niemiec i objął stanowisko kapelmistrza na dworze elektorskim w Hanowe-rze . Pisał wówczas duety kameralne i koncerty obojowe . Po jednorocznym pobycie w Hanowerze, zerwał kontrakt i wyjechał do Anglii w roku 1712. Dwa lata później rządy objął tam elektor hanowerski jako król Jerzy I. Naraziło to początkowo Handla na niechęć króla za zerwanie kontraktu ,lecz później zdobył przychylność królewskiego dworu. Przyjął obywatelstwo angielskie i znalazł swoją drugą ojczyznę. W Anglii pozostał do śmierci uległszy wpływom nowego środowiska , gdzie działał blisko pół wieku, stał się typowym przedstawicielem narodowej muzyki angielskiej i jej odrębnych form.
W swoim życiu przeżywał wzloty i upadki. Bywał biedakiem i człowiekiem zamożnym. Umierał jako człowiek bogaty, pozostawiając swoim spadkobiercom dwadzieścia tysięcy funtów i kilka obrazów Rembrandta.

Handel w swoich licznych kompozycjach uświetniał każde wielkie wydarzenie polityczne lub uroczystość narodową . Na cześć pokoju w Utrechcie powstało „Te Deum” . Na koronację Jerzego II skomponował hymny , a na cześć zwycięstwa nad Francuzami pod Dettingen nowe „Te Deum”.
Przez dwadzieścia lat Handel walczył o utrzymanie opery Royal Academy of Music , na czele której stanął w 1719 r. Dla niej pisał nieustannie nowe dzieła , typowo włoskie , często wywoływane potrzebą chwili .Po dziesięcioletniej walce ustąpił wskutek bankructwa , do którego przyczyniła się konkurencja opery angielskiej , zwanej żebraczą . Po krótkiej przerwie otworzył kolejną operę ,którą prowadził dziesięć lat ,lecz działalność konkurencyjna Nicola Propory i Johana Hassego, spowodowała kolejne bankructwa .Dopiero wtedy ,wolny od trosk o operę ,poświęcił się twórczości, głównie oratoryjnej . większość oratoriów opiera się na tematach Starego Testamentu . Treścią ich jest bohaterska walka narodu żydowskiego . Są to :,,Esther”, „Deborah”, „Izrael”, „ Samson”, „Jafta”, „Soul”. Inne oratoria czerpią tematy z mitologii .
Najpotężniejsze oratorium „Mesjasz”, napisane w 1724 r. w ciągu 24 dni , stało się narodowym dziełem muzyki angielskiej . Przy dźwiękach „Alleluja” z drugiej części „Mesjasza” , publiczność wstaje z miejsc.

W ostatnich czasach rozpoczął się renesans oper Handla . Powstało około 40 . Najbardziej znane to : dramatyczne : „Almira”, „Rinaldo”, „Radomisto”, „Giulio Cesare ”, „Rodelinda”, „Orlando ” ;komiczne :,,Kserkses” .

Kompozycje instrumentalna Handla obejmują:sonaty skrzypcowe , concerti grossi , muzykę klawesynową , koncerty organowe , fugi i suity . Wśród takiego typu muzyki wyróżniają się „Muzyka na wodzie” i „Muzyka sztucznych ogni.”
Cechą muzyki Handla jest wielkość oraz prostota i plastyka wyrazu . Stał się , głównie jako kompozytor oratoriów , najwyższym niedoścignionym wzorem dla wszystkich kompozytorów . Jego wielką twórczość przerwała utrata wzroku .

Charakterystycznym zjawiskiem naszych czasów jest wzrastająca rola dawnej muzyki , w tym siedemnastowiecznej . Niektóre kompozycje , również Handla stają się tworzywem dla nowych koncepcji dźwiękowej . Tradycja w każdej dziedzinie jest zawsze tym ,do czego należy sięgać i z czego należy korzystać .