Dom własny wart złota.

Dom. Dla wielu to słowo kojarzy się z budowlą, ścianami, pokojami. Tym czasem dom to rzecz, którą nosimy w sobie, gdzie o cieple decydują uczucia, a nie przedmioty. Dzięki tym uczuciom czujemy się bezpiecznie, gdziekolwiek jesteśmy. W tym momencie pragnę przypomnieć fragment wiersza W. Woroszylskiego pt. „Czas miłości” : „J gdziekolwiek będziemy – wszędzie Z tobą ze mną – i dom nasz będzie”
Ile razy, gdy gdzieś wyjeżdżamy, tęsknimy za domem, za rodzicami, za ciepłem domowego ogniska. Tęsknimy za buziakiem na dobranoc, za wzajemnym dobrem. Dom to najważniejsze miejsce na świecie, do którego zawsze chcemy wracać. „Wszędzie dobrze, ale w domy najlepiej”. W rodzinnym domu jest bardzo przyjemnie. Taką atmosferę powoduje ciepło i miłość jaka krąży w domu – wspólnocie. W domu choć są kłótnie, szybko mijają. Ludzie są dla siebie życzliwi i mili. W rodzinnym cieple czuje się miłość, bezpieczeństwo i zaufanie, na którym opiera się funkcjonowanie prawdziwego domu. Przy boku rodziny i najbliższych czujemy się swobodnie i bezpiecznie. Kochamy się wzajemnie, więc dla tego jest nam razem dobrze. Dom to zapewne najwspanialsze miejsce dla wszystkich ludzi. Podsumowując, muszę przytoczyć słowa Ch. Morgensterna :
„Dom to nie miejsce, gdzie mieszkasz,
ale miejsce, gdzie ciebie rozumieją”.