List miłosny

W miłosnym upominku ofiarowuje ci te słowa.
Miłość i nienawiść, ciemność i światło.
Tą rozwagą rozpoczynam list, który w pełnie dedykuje najukochańszej istocie pod słońcem.
Dla ciebie żądam stworzenia świata na nowo, by tylko dobro zatriumfowało nad złem. Byś nigdy nie musiał stanąć do walki z przeciwnościami losu, bo dla mnie jesteś ucieleśnieniem anioła, nieskazitelnego i „czystego”. Stworzeniem boskim, któremu wszystko wolno. Zawładnąłeś duszą, wkradłeś do serca mego, wszczepiłeś na stałe w me ciało strzale Amora. Przez doświadczenie i wiedzę prawie ci komplementy, odwołując się do świeżej wciąż przeszłości, do dnia, w którym po raz pierwszy cię ujrzałam. Dzień ten na zawsze zachowam w pamięci. Uchyliłabym nieba najdroższy, gdybyś tylko uraczył mi kilka pocałunków. Mijam każdego dnia twoją wielmożna postać, szkoła mi na to pozwala, choć wiem, że to trwać wiecznie nie może, stąd ten list. On wszystko wyjaśnia, by tą samą kolejką potoczyło się nasze życie. Egzystencja ma nie ma sensu, gdy tylko na chwilę tracę cię z oczu. Życie upływa pod znakiem zapytania. Niepewna twoich uczuć, do średniowiecznego ascety się przyrównuję. Odczytując te myśli wiedz, że jesteś najbardziej istotnym elementem mych zwierzeń. Popychasz mnie do piętnowania twoich adoratorek, przy czym nie korzystam z rycerskiego kodeksu. Ufam, iż dobrze postępuje, akceptacji twej poszukuje. Będąc motorem działań, stałeś się źródłem siły, prawości bohaterki niniejszego listu, zapewniłeś harmonię ze światem, lecz tylko sobie. Ja odczuwam niedosyt, chęci zbliżenia do ciebie doświadczam. Każdy ma swoją jedyną melodię istnienia, mą okazałeś się ty. Tajemnicę swojego życia ci wyjawiłam, by dosięgnąć twej doskonałości. Podobno refleksję musi budzić spektakl. Jeżeli to prawda, ową jasełką (spektaklem), bez wątpienia jesteś dla mnie. Niech trwa to wiecznie i abym posiadała miejsce w pierwszym rzędzie, jako jedyna.
Z wyrazami szacunku, twoja wielbicielka.