Standardy zapisywania dźwięku

I. Jakości zapisywania dźwięku


Najpopularniejszą ( internetową ) jakością, jest jakość 96-128 kbps ( ang. kilo bytes per second - kilobajty na sekundę ) przy częstotliwości próbkowania od 8000, przez 11025, 16000, 22050, 32000, 44100 do 48000 Hz. Im jest ona większa, tym lepsza jest płynność odtwarzania. Wyższa jakość, czyli Hi-Fi (Skrót od angielskiego "high-fidelity", czyli "wysoka wierność". ) ma odzwierciedlać muzykę jako taką, jak gdyby była odsłuchiwana na sali koncertowej, czyli bliską oryginalnemu wykonaniu. Najwyższą jakością jest High-End.



II. Nośniki audio


Nośnikiem dużych ilości plików muzycznych jest dysk twardy komputera. W sklepach możemy zakupić albumy muzychne w różnych jakościach i na różnych nośnikach. Pierwszym nośnikiem jest kaseta MC, czyli taśma magnetyczna, której wadą jest jej zużywalność. Po kilkudziesięciu odsłuchach jakość jest już znacznie gorsza. Podobnym nośnikiem jest kaseta DAT, która również niszczy się, ale proces ten jest znacznie ważniejszy. Kolejna jest płyta CD, która jest nośnikiem praktycznie niezużywalnym. Najlepszym obecnie nośnikiem jest płyta SACD( ang. Super Audio Compact Disk ). Kiedyś dźwięk zapisywano na małowydajne i łatwe do zniszczenia płyty winylowe.


III. Urządzenia odczytu audio



Gramofon - urządzenie służące do odtwarzania dźwięku zapisanego metodą mechaniczną na płycie gramofonowej. W zależności od rodzaju wykorzystanego adaptera rozróżnia się: gramofony elektryczne (z adapterem gramofonowym, elektrycznym napędem oraz regulowaną prędkością obrotową talerza - 78, 45 i 331/3 obr/min) oraz gramofony mechaniczne (z głowicą gramofonową sprzężoną z tubą oraz mechanicznym lub elektrycznym napędem talerza). Pierwszy gramofon zbudował i opatentował niemiecki konstruktor Emil Berliner w 1887 (10 lat po zaprezentowaniu przez T.A. Edisona fonografu, pierwowzoru gramofonu).


Magnetofon - urządzenie do zapisywania i odczytywania dźwięku zapisanego na taśmie magnetycznej. Do zapisu i odczytu sygnałów fonicznych służą głowice: odczytująca, zapisująca i kasująca lub uniwersalna (zapisująco-odczytująca) i kasująca. Jakość zapisu zależy w dużej mierze od prędkości przesuwu taśmy. W magnetofonach powszechnego użytku stosuje się głównie prędkości 19,05 i 9,5 cm/s. W rozwoju urządzenia magnetofony szpulowe ustąpiły magnetofonom kasetowym, sama zaś kaseta konkuruje skutecznie z płytą kompaktową. Powstały również magnetofony cyfrowe, w których dźwięk rejestrowany jest na taśmie w postaci impulsów.

Odtwarzacz płyt kompaktowych, CD - laserowy gramofon cyfrowy służący do odtwarzania tzw. płyt kompaktowych (dysk kompaktowy). Podstawowymi elementami odtwarzacza płyt kompaktowych są: mikroprocesor wytwarzający wszystkie napięcia potrzebne do sterowania gramofonem, laserowa głowica odczytująca, wraz z mechanizmem skupiania strumienia światła lasera i mechanizmem ścieżkowania, silnik prądu stałego (do obracania płyt) wraz z układem automatycznej regulacji obrotów talerza oraz układ elektroniczny do przetwarzania sygnałów cyfrowych na sygnały analogowe. Pierwszy odtwarzacz płyt kompaktowych został skonstruowany pod koniec lat 70. przez holenderską firmę Philips.