"Ludzie ludziom zgotowali ten los"- z perpektywy historycznej

Po I wojnie światowej w krajach które przegrały wojnę takie jak; Niemcy, Włochy powstawały liczne organizacje kombatanckie i nacjonalistyczne. Ludzie ci potrzebowali przywódcy który poprowadzi i pomorze w tych najtrudniejszych momentach to właśnie wtedy powstał nowy sposób myślenia o człowieku, ukształtowały się nowe wartości moralne i etyczne. Ludzie przyswajali głoszenie przez Hitlera teorie, nie wiedząc jakie będą tego konsekwencje- śmierć, bestialstwo, okrucieństwo. 1.IX.1939r hitlerowskie Niemcy rozpoczęły działania zbrojne przeciw Polsce. O godz. 4.45 rano na polską placówkę na Westerplatte spadły pierwsze pociski z pancernika „szleswig-holstein” a armię hitlerowskie przekroczyły granice polsko- niemiecką na całej długości. Samoloty niemieckie podjęły bombardowanie celów na terenie Polski. Nieco wcześniej specjalna grupa hitlerowska upozorowała atak rzekomych powstańców polskich na niemiecą radiostacje w Gliwicach, co miało dostarczyć bezpośredniego pretekstu do najazdu na Polskę. 17.IX.1939rrozpoczoł się kolejny atak polskiej tragedii. O godz.2.00 rano ambasador RP w Moskwie otrzymał notę radziecką ,stwierdzając że wobec „bankructwa państwa polskiego” rząd ZSRR nie mógł pozostać neutralny i nakazał Armii Czerwonej przekroczenie granicy z Polską, by „wziąć w opiekę ludność białoruską i ukraińską”.

Dokonując nie sprowokowanej agresji ZSRR pogwałcił cztery wiążące go umowy międzynarodowe. Gwałtu radzieckiego na Polskę nie da się usprawiedliwić żadnymi względami politycznymi, społecznymi, gospodarczymi czy ustrojowymi, tym bardziej że wykluczała je właśnie konwekcja londyńska z 1933r którą Kreml dobrowolnie podpisał. 23 sierpnia już po zerwaniu rozmów z państwami zachodnimi, podpisano pakt o nie agresji zwany układem Ribbentrop- Mołotow. Do układu dołączony został tajny protokół, przewidujący podział stref interesów w Europie Wsch. na wypadek wojny i zmiany terytorialne w krajach tego obszaru. Pakt 23 sierpnia uważano wówczas w Moskwie za niezwykle korzystny dla bezpieczeństwa państwa radzieckiego zwrot w polityce międzynarodowej.

Polityka Niemiec wobec ludności polskiej.
Trwałym elementem polityki hitlerowskich Niemiec na ziemiach Polskich stał się terror. Akcje rozwijano wielotorowo: od pojedynczych aresztowań i masowych egzekucji do łapanek przypadkowych przechodniów , spośród których wybierano zakładników lub wyszukiwano osoby podejrzewane o działalność konspiracyjną. Resztę kierowano na roboty lub do obozów koncentracyjnych, Niemieckie sądy doraźnie nie wymagały dokładnego śledztwa, obrony a nawet obecności obwinionego czy komunikowania wyroku. Pierwsza wielka fala terroru dotknęła Polaków z ziem włączonych do Niemiec. W celu zastraszenia ludności polskiej już w pierwszych tygodniach okupacji hitlerowcy roztrzelali w wielu miastach najwybitniejszych obywateli. Druga fala terroru nastąpiła w połowie 1940r pod kryptonimem „Akcja AB”. W jej trakcie roztrzelano w rejonie Puszczy Kampinowskiej wielu reprezentantów społeczeństwa polskiego. Władze hitlerowskie zaczęły też organizować na ziemiach polskich sieć obozów koncentracyjnych podległą Głównemu Urzędowi Bezpieczeństwa Rzeszy, kierowanemu przez szefa SS Heinricha Himmlera. Obok zastraszenia społeczeństwa chodziło tu również o wyzyskanie darmowej siły roboczej grabieży mienia. Ciężka praca fizyczna przy głodowym wyżywieniu, braku ciepłej odzieży i pomocy lekarskiej, a także bestwialstwo i sadyzm dozorców- wszystko to prowadziło do szybkiego wymierania więźniów. Niemcy pierwsze obozy koncentracyjne założyli w lecie 1940r w Oświencimiu, Stutthofie i Treblince. Oświencim był jednym z największych obozów ,w których faszyzm hitlerowski realizował okrutne hasła tępienia swoich przeciwników, bez względu na ich przynależność państwową, przekonania polityczne, pochodzenie i wyznanie. Gineli w obozie duchowni i ludzie różnych wyznań, ludzie różnych klas społecznych i zawodowych. Ginęli zdrowi i chorzy, starcy i dzieci. Sprowadzano ich z miast i wsi, z innych obozów koncentracyjnych, obozów jenieckich. Po selekcji na ramie zapewniano ludzi przeznaczonych do gazu że idą pracować do kopalni. Po zamknięciu drzwi do komory ,wsypywano do środka cyklon przez wrzutnie znajdujące się w suficie. Po 15-20 min. otwierano komorę, zamordowanym wyjmowano złote zęby obcinano włosy, zdejmowano kolczyki i pierścionki , po czym zwłoki transportowano do pieców krematoryjnych.
Polityka ZSRR wobec ludności polskiej.

Do tysięcy aresztowanych i wysiedlanych zaczynała się gehenna długich ,nieraz wielotygodniowych podróży w wagonach bydlęcych lub towarowych. W transportach tych ,wśród mrozów i upałów ,pragnienia, głodu, brudu, chorób i nieludzkiego traktowania rodziły się i umierały niemowlęta. Cała licząca prawdopodobnie około 1,5 mil. osób rzesza aresztowanych bądź wysiedlanych rozpoczeła się w niezliczonych więzieniach, obozach i miejscach przymusowego osiedlenia stalinowskiego Głównego Zarządu Obozów, zwanego potocznie Gułagiem, który administrował wszystkie obozy pracy niewolniczej w ZSRR. W ZSRR specjalną rolę spełniały trzy obozy , których pod koniec 1939r zgromadzono jeńców polskich zagarniętych przez Armię Czerwoną : w Kozielsku, Starobielsku oraz Ostaszkowie. Od początku kwietnia do połowy maja 1940r z obozów tych wywożono grupy liczące od 60 do 250 jeńców. W szyscy oni zgineli bez śladu z wyjątkiem 4253 jeńców kozielskich , których ciała odnaleziono w 1943 r w lesie katyńskim koło Smoleńska. Ofiary mordu katyńskiego dokonanego przez NKWD wiosną 1940r leżały w grobach w takim samym porządku , w jakim wywożono je z Kozielska. Pozostałych ponad 10 tys. oficerów i innych jeńców polskich z trzech obozów nie odnaleziono.

Dzieci w polityce okupantów.
Najstraszliwszy ze strasznych był los kobiet ciężarnych i dzieci, które w początkowym okresie były kierowane wprost do kamor gazowych. Najczęściej matka umierała po urodzeniu dziecka wskutek zakażenia. Jeśli poród miał przebieg pomyślny, dziecko zabierali lekarze SS i zabijali. Od czasu do czasu SS przeprowadzało również wśród dzieci selekcje. Dzieci podlegały takim samym rygorom co dorośli. W miarę możliwości dorośli opiekowali się dziećmi ,starali się dla nich o dodatkową żywność , lub też chronili je przed pracą. Rachunek dzieci „dobrej krwi” objął młodzież i dzieci odpowiadającym rasowym kryteriom hitlerowskim. Dla dzieci tych utworzono specjalne biuro meldunkowe wyłączając ich personel z kartek ogólnej ewidencji ludności. Dzieci te izolowano od środowiska polskiego .Nadawano im nazwiska niemieckie. Dzieci bez opieki , które wojna zastała w zakładach i domach dziecka na Śląsku i na terenie ziem włączonych do Rzeszy , przeznaczano głównie do zgermanizowania i umieszczano w specjalnych zakładach. W tzw. Zakładach służących celom, wychowawczym i opiekuńczym. Ustalono w oficjalnych dokumentach hitlerowskich dolną granice zdolności do pracy na 12 lat na ziemiach włączonych do Rzeszy i 14 lat Generalnej Guberni
Faktycznie często obniżano. W orzeczeniu Nadzwyczajnej Państwowej Komisji Polsko- Radzieckiej do zbadania zbrodni oświencinskich stwierdzono ,że hitlerowcy „powodowali końcowe wycięczenie dzieci w wieku od 8 do 10 lat, zmuszając je do tak samo ciężkiej pracy jak dorosłych. Praca ponad siły ,bicie i znęcanie się szybko wyczerpywały dzieci, które wówczas zabijano”. Czas pracy tych dzieci i małoletnich wynosił 12 do16 godzin dziennie pracy. Wkraczając do Oświecimia Armia Radziecka oswobodziła między innymi ponad 200 dzieci.

Holacaust.
Pod koniec września 1939 r znalazło się pod okupacją hitlerowską na ziemiach polskich około 1 900 000 obywateli polskich pochodzenia żydowskiego, na ziemiach zabużańskich było ponad 1000 000 Żydów około 400000-600000 Żydów zdołało zbiec lub emigrować za granice. Zamierzano utworzyć przejściowy rezerwat Żydów w okolicy Niska nad Sanem. W konsekwencji podjęta została przez władze III Rzeszy decyzja koncentracji Żydów w zamkniętych dzielnicach miasta , zwanych w dokumentacji urzędowej najczęściej –żydowską dzielnicą mieszkaniową powszechnie zaś-gettem.

Przed przesiedleniem do gett , wydano dla ludności żydowskiej szereg zarządzeń dyskryminacyjnych. Zamknięto księgarnie i biblioteki żydowskie skonfiskowano cześć aptek. Oprócz form eksterminacji usankcjonowanych przez ustawodawstwo hitlerowskie mnożyły się akty samowoli. Hitlerowcy wdzierali się do mieszkań i sklepów konfiskując zapasy towarów, kosztowności. Nowa koncepcja eksplantacji pociągnęła za sobą zmiany w różnych dziedzinach życia w gettach. Administracji okupanta zależało na pozorach stabilizacji. W związku z tym uchylono czasowo wielu zakazów w zakresie oświaty ,kultury i życia religijnego. Szybko jednak, gdyż już na przełomie 1941-1942 nastąpił nowy okres w polityce niemieckiej wobec ludności żydowskiej. Władze hitlerowskie przystąpiły do realizacji planów ludobójstwa w skali ogólnoeuropejskiej.
Formy obrony ludności polskiej przed polityką okupantów.
W kwietniu 1940r w związku walki zbrojawej zorganizowano specjalny pion sabotażowo-dywersyjny pod nazwą Związek Odwetu .Związek Odwetu posiadał grupy wykonawcze nie tylko na okupowanych ziemiach polskich , ale i w głębi Rzeszy. Wiosną 1941 r oddziały partyzanckie działały już na terenie Kielszczyzny i Lubelszczyzny , prowadząc tam akcje dywersyjne. Oczyszczali teren z konfidentów gestapo ,zabierali pieniądze z kas instytucji podległych Niemcą i żywność przeznaczoną na wywóz do Niemiec. Młodzież w walce podziemnej . Poważny wkład do walki podziemnej w czasie okupacji wniosło harcerstwo. Współpracując ze Związkiem Walki Zbrojnej , a później z Armią Krajową, nosiło kryptonim „Szare Szeregi ‘’.

Działalność „Szarych Szeregów” szczególnie aktywna była w Warszawie .Ich drużyny brały udział w brawurowych akcjach bojowych. Szczególnie znane jest odbicie pod Arsenałem grupy więźniów przewożonych 26 marca 1943 r
Z alei Szach na Pawiak a wśród nich „Rudego” jednego z czołowych działaczy „Szarych Szeregów”.
Działające w konspiracji Stronnictwo Ludowe utworzyło w sierpniu 1940 r własną organizacje wojskową. Otrzymała ona początkowo nazwę „Chłopska Straż” z czasem zastąpiono je nazwą Bataliony Chłopskie. Na swoim terenie walczyły w bandytyzmem, dezorganizowały pracę urzędów gminnych, utrudniały dostawy kontyngentów i wyjazdy młodzieży na roboty przymusowe do Rzeszy.

Okupacja-czasowe zajęcie przez siły zbrojne państwa wjującego części lub całości terytorium przeciwnika i ustawienie tam faktycznej władzy.
Eksterminacja-ta w konsekwencji prowadziła do germanizacji lub zagłady , realizowanej m.in. w różnych obozach i więzieniach.
Protektorat- władza sprawowana nad jakimś państwem przez inne państwo, forma zależności państwa słabszego od silniejszego.
Kolaboracja- współpraca z nieprzyjacielem, okupantem.
Tak nazywano zwłaszcza współpracę z okupantem hitlerowskim w czasie II wojny światowej.