Prawo UE - podstawy

Akt normatywny ( akt prawny ) może być ujęty w formie ustawy (charakter ogólny), jak również dotyczyć może indywidualnej sprawy, np. decyzja organu podatkowego, orzeczenie sądu – tzw. akty nienormatywne. Jedne i drugie są wyrazem woli państwa. Duże akty normatywne mają postać kodeksów, które mogą dzielić się na księgi, np. kodeks cywilny, części, np. kodeks karny, działy, np. kodeks pracy.
Wszystkie sprawy dotyczące spółek prawa handlowego, jak również działalnością państwa w zakresie reglamentacji zasady swobody działalności gospodarczej, publikowane są w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, np. koncesja.
Luka w prawie występuje w przypadku braku norm dla danego stosunku społecznego (prawnego), który powinien być uregulowany. Doraźnie wypełnia się luki za pomocą dwóch rodzajów analogii:
1. Analogia ustawy – do jakiegoś stanu faktycznego stosowane są normy odnoszące się do innego, podobnego stanu faktycznego.
2. Analogia prawa – jeśli istnieją luki dotyczące specyficznych spraw i nie są podobne do żadnych innych unormowanych w ustawie, sąd może oprzeć rozstrzygnięcie sprawy na stworzonej przez siebie normie prawnej, wyprowadzonej z ogólnych zasad ustawodawstwa i zasad danej gałęzi prawa. Taka norma nie ma charakteru trwałego i dotyczy tylko i wyłącznie tej konkretnej sprawy. Z uwagi na charakter sankcji analogii nie stosuje się w prawie karnym.
Praworządność to taki stan faktyczny, w którym podstawowe dziedziny stosunków społecznych uregulowane są przepisami prawa, które ściśle przestrzegane są przez organy państwa.
• Rada Europejska – Głowy Państw lub Szefowie Rządów, Przedstawiciel Komisji i Wysoki Przedstawiciel do Spraw Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa; organ dający impuls do integracji. Wywodzi się z dawnych, tzw., spotkań na szczycie. Może się zająć wszelkimi sprawami.
• Rada - organ, w którym państwa reprezentują narodowe interesy. Nie ma stałego składu członkowskiego. Na posiedzenia przybywa pełnomocny Minister właściwego resortu, np. Rada do Spraw Transportu. Organ koordynujący działalność, stanowiący prawo unijne, w sytuacjach określonych traktatem razem z Parlamentem Europejskim w tzw. procedurze współdziałania. Sygnuje umowy międzynarodowe, które negocjowane są przez Komisję. Na jego czele stoi państwo, które sprawuje aktualnie, tzw. prezydencję, która zmienia się co pół roku. Posiada analogicznie jak Parlament Europejski inicjatywę ustawodawczą o charakterze pośrednim, która nie wiąże Komisji.
• Komisja – organ administracyjno – zarządzające ponoszący odpowiedzialność polityczną przed Parlamentem Europejskim, posiadający wyłączną inicjatywę legislacyjną, posiadający uprawnienia wymierzania sankcji, np. grzywny za naruszenie prawa traktatowego. Stoi na straży przestrzegania prawa traktatowego (prawo pierwotne) oraz prawa uchwalonego przez organy organizacji (prawo pochodne).
• Trybunał Obrachunkowy – bada prawidłowość wszelkich wydatków i wpływów UE.
• Parlament Europejski – jedyny organ posiadający legitymację demokratyczną, wybierany w wyborach bezpośrednich przez obywateli państwa członkowskiego i liczbie osób traktatowo przyznanej. Eurodeputowani działają w ramach ugrupowań politycznych.
• Trybunał Sprawiedliwości i Sąd Pierwszej Instancji oraz ewentualnie Izby - organy ściśle sądowe.