Interpretacja wiersza Wisławy Szymborskiej pt. "Nienawiść"

Utwór Wisławy Szymborskiej opowiada o tym, czym jest nienawiść, w jaki sposób działa i jakie są jej skutki. Autorka pokazuje, że to uczucie jest bardzo silne, pokonuje wszystkie przeszkody ("lekko bierze wszystkie przeszkody (...) Jeśli zasypia, to nigdy snem wiecznym"). Wiersz przekazuje moc i siłę nienawiści, jej wytrwałość. "Bezsenność nie odbiera jej sił, ale dodaje (...) pędzi sama (...) twarz jej wykrzywia grymas ekstazy miłosnej". W utworze idealnie przedstawiona jest wyższość nienawiści nad innymi uczuciami: "(...) te inne uczucia - cerlawe i ślamazarne". Nienawiść jest sprytna i przebiegła, wie kiedy zaatakować, a kiedy chwilę przeczekać. Była z nami od zarania dziejów, niszczyła ludzi. Autorka użyła pewnej metafory: "mówią, że ślepa. Ślepa?". Przenośnia ta odnosi się do tego, że zwraca się ona nawet przeciw najlepszym ludziom, "śmiało patrzy w przyszłość" ponieważ zawsze znajdzie się dla niej miejsce.

Utwór skłania do refleksji nad tym, w jaki sposób nienawiść udziela się w naszym życiu.