Charakterystyka Żony Modnej

Tytułowa bohaterka satyry Ignacego Krasickiego jest piękną kobietą, która wychowała si w mieście i poślubiła szlachcica Piotra.

Żona modna na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie grzecznej i rozumnej, ale przy bliższym kontakcie staje się wyniosła. "Pogardziła sercem domatora' i odrzuciła jego zaloty. Mimo poczatkowej niechęci do ziemianina, kobieta decyduje się z nim związać, ze względu na jego majątek. Już na początku małżeństwa bohaterka daje znać o swoim materialistycznym podejściu do życia i rozrzutności. Nie odpowiada jej "zwykła" kareta, gdyż jej powóz musi być reprezentacyjny. W podróż do nowego domu zabiera mnóstwo zbędnych drobiazgów. Żona jest próżna i chciwa, zmusza Piotra, by zatrudnił nową służbę, która będzie spełniać jej zachcianki. Kobieta hołduje najnowszej modzie i bezkrytycznie przyjmuję obcą kulturę. Mimo ogromnej przestrzeni, jaką zapewnił jej mąż, kobieta narzeka na brak miejsca. Zmienia wystrój domu, gdyż był on urządzony "po polsku". Nie ma szacunku do ważnych osobistości i osób budzących respekt innych. Na przyjęciu bohaterka pokazuje prawdziwe oblicze. Zachowuje się jak księżniczka, a Piotr usługuje zarówno jej, jak i jej gościom. Kobieta nie zwraca uwagi na to, że mąż spełnia wszystkie jej zachcianki i nie docenia tego. W chwili, gdy zapaliła się stodoła kobieta nie oderwała się od zabawiania gości i miłej rozmowy. Nie wsparła męża, gdy tego potrzebował. Pokazała, że nie zależy jej na Piotrze, lecz tylko i wyłącznie na jego pieniądzach.

Żona modna jest typową materialistką, dla której nie liczą się uczucia takie jak miłość, czy szacunek do drugiej osoby. Żyje w przekonaniu, że uczucia te nie mogą dać jej szczęścia i samozadowolenia. Uważa, że tylko dzięki dobrom materialnym może być szczęśliwa.

Bohaterka satyry prezentuje postawę godną pożałowania i współczucia. Jest to osoba pozbawiona jakichkolwiek uczuć i przejawów ludzkości.