Walka o granice zachodnie po 1918 roku.

W dniu 11 listopada 1918 roku wraz z rozejmem w Compiegne zawieszającym działania zbrojne I wojny światowej, zbiegło się przekazanie przez Radę Regencyjną pełni władzy w odrodzonej Polsce Józefowi Piłsudskiemu. Mimo odzyskania niepodległości, zasięg terytorialny II Rzeczypospolitej w dalszym ciągu był niejasny. Granice naszego kraju w okresie międzywojennym zostały ukształtowane pod wpływem różnorakich czynników. Zwycięskie powstanie wielkopolskie, walki z czeskimi oddziałami o Śląsk Cieszyński i w końcu konferencja paryska w I połowie 1919 roku zakreśliły zachodnią i północną linię graniczną. Plebiscyty na Górnym Śląsku oraz Warmii i Mazurach ze względu na zbliżającą się inwazję Armii Czerwonej zakończyły się dla Polaków niekorzystnie. O ostatecznym kształcie II Rzeczypospolitej zadecydowała wojna polsko-bolszewicka z 1920 roku oraz pokój ryski podpisany rok później. W mojej pracy przedstawię dążenia Polaków do pozyskania poszczególnych terytoriów oraz rezultaty jakie z tego wynikły w obliczu sytuacji politycznej w powojennej Europie.
Pod koniec 1918 roku II Rzeczpospolita była w posiadaniu obszarów dawnego Królestwa Polskiego oraz Galicji ze Lwowem i Śląskiem Cieszyńskim. 26 grudnia do Poznania przybył Ignacy Paderewski, co przyczyniło się do agresywnych działań Niemców w stosunku do Polaków zamieszkujących Wielkopolskę. Odpowiedzią na ataki dawnych zaborców był wybuch powstania na czele którego stanął major Stanisław Taczek oraz generał Józef Dowbor-Muśnicki. Mimo kontrofensywy niemieckiej udało się pokonać nieprzyjacielskie oddziały. Również dzięki dodatkowej interwencji politycznej władz konferencji paryskiej, 6 lutego 1919 roku prawie cały obszar Wielkopolski przyłączono do Polski.
23 stycznia wojska czeskie wbrew porozumieniom z listopada 1918 roku zagarnęły terytorium dawnego Księstwa Cieszyńskiego aż po rzekę Wisłę. Mimo początkowej decyzji władz konferencji paryskiej o przeprowadzeniu plebiscytu na tych ziemiach, w wyniku natarcia bolszewickiego w sierpniu 1920 roku podzielono obszar Śląska Cieszyńskiego pomiędzy Polską a Czechosłowacją. Linia graniczna została zakreślona w niekorzystny dla nas sposób, ponieważ prawie połowa ludności etnicznie polskiej zamieszkującej ten region została po stronie czechosłowackiej.