'Mieć czy być', praca z religii

To nurtujące pytanie od wieków dzieli ludzi na całym świecie. Każdy z nas ma własne zdanie na ten temat, które potrafi poprzeć odpowiednimi argumentami. Warto jednak dogłębniej zastanowić się nad wyborem i w miarę możliwości wspomóc się wydarzeniami i sytuacjami opisanymi w Biblii.
Moim zdaniem, mimo wszystko lepiej jest być aniżeli mieć. W tym przypadku odnośnie słowa mieć- na myśl głównie nasuwa mi się posiadanie dóbr materialnych oraz wysokiej pozycji społecznej. Posiadanie rzeczy, które przecież i tak skończą się, znikną wraz z nadejściem śmierci. Bezkształtna, szara osobowość, która zdobyła pieniądze i statut straci to wszystko, a co za tym idzie przepadnie pamięć o niej. Niewielu ludzi będzie pamiętać, że „była” taka właśnie osoba. Pamiętać będą natomiast to, że posiadała wielkie zasoby materialne, ale nie o to chodzi- przecież pieniądze szczęścia nie dają. Trzeba dążyć do tego aby ludzie pamiętali nas ze względu na to jakimi byliśmy za życia, jakie wartości wyznawaliśmy i co robiliśmy dla siebie i innych w kwestiach niematerialnych.
Jak zapewnić sobie dłuższe życie? Jeśli uda nam się zapaść w pamięci innych ludzi, w pozytywnym tego słowa znaczeniu to będziemy żyć bardzo długo w ich pamięci, nawet po naszej śmierci. Podobno człowiek żyje dotąd, dopóki żyje pamięć o nim. Nie trzeba do tego posiadania dużych zasobów pieniężnych, ogromnego domu czy basenu- które sławę i popularność dają tylko na chwilę.
Bardzo wyrazistymi przykładami, którymi mogę poprzeć moje zdanie, jest Biblijny Hiob, który nawet po utracie swojego majątku w wyniku poddania go próbie przez Boga nie stracił wiary w Niego i dalej był tym samym, pobożnym człowiekiem. Nie miał niczego, a mimo wszystko istniał i żył w szczęściu i miłości do Boga, oraz Matka Teresa z Kalkuty- uosobienie szlachetności, miłości, bezinteresowności, wrażliwości- to wszystko czyni ją osobą wyjątkową- a tego nie możemy kupić za pieniądze. Jej altruistyczna postawa może być i jest wzorcem dla wielu ludzi na całym świecie, zasłynęła sobą- nie tym co posiadała w kwestii materialnej.
Podsumowując, pozostaję przy twierdzeniu, że lepiej jest być niż mieć. Pozwala to dostrzec wartości pozamaterialne, które także mogą przynieść wiele szczęścia i dobrych wspomnień. A także, a może nawet przede wszystkim, dzięki temu mamy większą możliwość zapadnięcia w pamięć ludzi i życie w ich umysłach już zawsze.