Dulska - recenzja przedstawienia.

Dnia dwudziestego szóstego marca tego roku w Grudziądzkim Centrum Kultury " TEATR " odbyło się przedstawienie pt. " Dulska " autorstwa Adama Hanuszkiewicza wystawione przez Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Teatr ten został założony w roku 1925 i miał on długą i bujną historię. Utworzyli go Niemcy jako dar dla miejscowej ludności za wygrany plebiscyt. Do 1945 roku wszystkie wystawiane w nim sztuki były w języku niemieckim. Po wyzwoleniu teatr ten został
przejęty przez władze polskie. Pierwszą premierę przygotowano na dzień 17 listopada 1945 roku i była to sztuka na podstawie wspaniałej polskiej komedii Gabrieli Zapolskiej pt. " Moralność pani Dulskiej " . Dyrektorem olsztyńskiego teatru jest Zbigniew Mark Hass. Od roku 1945 na ich scenie przygotowano ponad 500 premier. Teatr ten prowadzi działalność objazdową w województwie warmińsko - mazurskim i województwach ościennych. W Mrągowie działa scena filialna Teatru Jaracza.

Trzeba też nadmienić, iż przedstawienie to było częścią festiwalu urządzanego przez grudziądzki Teatr w ramach konkursu na zagospodarowanie sezonu teatralnego w naszym mieście, dając mu jednocześnie szansę na odrodzenie się i promowanie ciekawych wydarzeń artystyczno - kulturalnych.

Spektakl, który miałam okazję obejrzeć był autorstwa Adama Hanuszkiewicza. W rolach głównych wystąpili :

Krystyna Jędrys
Alicja Kochańska
Danuta Markiewicz
Wiesława Niemaszek
Alina Strzelec
Irena Telesz
Wioletta Wieczorek
Hanna Wolicka
Magdalena Woźniak
Władysław Jeżewski
Dariusz Poleszak .

Częścią muzyczną zajął się Andrzej Żylis. Teksty piosenek do tego swoistego musicalu ułożył Feliks Forbert-Kaniewski i Marcin Sosnowski. Scenografię stworzyła Xymena Zaniewska i Mariusz Chwedczuk, a choreografię Bogdan Jędrzejak.

Hanuszkiewicz stworzył z tej wspaniałej komedii Zapolskiej jakby rodzaj wodewilu. Sceny umiejscowione są wśród różnego rodzaju kotar, abażurów. Zwykłe dialogi przeplatane są z zazwyczaj skocznymi i dynamicznymi piosenkami, a przedstawienie kończy się finałowym kankanem. Nie brak w nim wysublimowanego erotyzmu czego przykładem mogą być rozmowy Zbyszka ze swoją kuzynką, czy choćby skąpe stroje jego sióstr. Można by się w tym doszukać pewnej ironii, gdyż Dulska za wszelską cenę stara się odżegnać wszelkie skandale od własych czterech ścian, lecz mimo jej starań dom jest " brudny " i pełny obłudy. Doskonała gra aktorska mogła naprawdę wprawić w zachwyt. Była ona pełna życia radości, co powodowało, że przedstawienie stawało się komiczne, wesołe, a nie trąciło nudą. Duża jest w tym zasługa samej Gabrieli Zapolskiej, której książka jest bezwątpienia jedną z najlepszych polskich komedii, a ukazane w niej sytuacje i konwersacje nie jednego przyprawiały o salwy śmiechu. Hanuszkiewicz świetnie zaplanował spektakl i już od pierwszych chwil nabieraliśmy do każdej z postaci pewnych uczuć. Kpiliśmy z chciwości Dulskiej, denerwował nas lekceważący, wręcz dekadencki styl życia Zbyszka, całkiem odmienne charaktery obydwu córek, czy skrytość i małomówność pana Dulskiego, który pod koniec przedstawienia wypowiada tak pamiętne słowa i jedyne w całym utworze jego słowa : "A niech was wszyscy diabli!" .

Nie jestem krytykiem by prawidłowo i całkiem obiektywnie ocenić spektakl. Już po przeczytaniu książki nabrałam do tej pozycji pewnego sentymentu, więc trudno było by mnie rozczarować przedstawieniem na podstawie " Moralności pani Dulskiej " . Bawiłam się naprawde znakomicie. Moim skromnym zdaniem scenografia oraz wszelkie dodatki, które decydują o sukcesie, były co najmniej dobre, a dynamizm gry aktorskiej zachwycił mnie. Atmosfera była wspaniała, zresztą myślę, że trudno było by się oprzeć żywiołowym rytmom końcowego kankana, który to aktorzy z Teatru Jaracza musieli powtórzyć na gorące życzenie i burzę oklasków publiczności. Wydaje mi się, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdej osoby, a zwłaszcza dla miłośników tak kulturalnej i ciekawej rozrywki jaką jest teatr.