Opis sytuacji - pożegnać Johna Keatinga

Trwa lekcja języka angielskiego z dyrektorem Akademii Weltona. Poprzedni nauczyciel John Keating został zwolniony z tego obowiązku.

Nagle drzwi klasy otwierają się i nieśmiało wchodzi John Keating relegowany anglista. Rozkłada się po klasie i jednocześnie pyta cicho czy może zabrać swoje rzeczy, oczy wszystkich uczniów skierowane są w jego stronę. To ich ulubiony nauczyciel. Dyrektor nieprzyjaźnie mówi mu żeby wziął swoje bagaże i wyszedł. Kiedy John Keating przechodzi między ławkami obserwuje swoich byłych podopiecznych. Są skupieni na pracy z podręcznikiem, który w dość zwiły i matematyczny sposób wyjaśnia interpretacje poezji co wcześniej dość zaskakującej metodzie skrytykował Keating. Pakując się przez uchylone drzwi spoglądając na uczniów i ich prace. Gdy wychodzi z pomieszczenia dla nauczycieli z ławki podrywa się Todd Anderson i wykrzykuje, że zostali zastraszeni i dlatego nie modli stanąć w jego obronie. Na potwierdzenie wiarygodności tych słów staje na ławce, tak jak ich uczył ukochany nauczyciel, pokazując tym samym inny punkt widzenia, udowadniając skuteczność i mądrość jego nauk. W klasie robi się zamieszanie. Inni chłopcy są przykładem Andersona, staje na ławkach z dymnym spojrzeniem zwracając się do keatinga - ,,mój ukochany Kapitanie,,. Nauczyciel uśmiecha się do nich, bo wie że odniósł zwycięstwo w walce o ich duszę i umysły. Wychodzi spokojny i uśmiechnięty przy okrzykach przywołujących do porządku swego pokochanego już na pierwszej lekcji następcy dyrektora.

Nie zważywszy jednak uczniowie zachowali się podobnie. Ci którzy nie mieli odwagi przeciwstawić się niechlujnym rygorom uczelni, siedzą w ławkach ze spuszczonymi głowami z zawstydzeniem, z przekonaniem że zawiedli, że na samym już początku swego życia zostali złamani, pokonani przez stereotypy i schematy.