Prawda ludzkich uczuć w eposie Homera

"Iliada" opowiada o gniewie Achillesa, pod wpływem którego bohater zaprzestaje walki. Jego przyjaciel - Patroklos nie chce, aby Grecy przegrali, więc podaje się za Achillesa i to właśnie on idzie stawić czoła przeciwnikowi, którym jest Hektor. Niestety zostaje pokonany. Kiedy dowiaduje się o tym Achilles, porównywany z bogiem wojny - Aresem, budzi się w nim złość oraz zawziętość i postanawia pomścić przyjaciela. Pragnie śmierci Hektora i chce stanąć z nim do walki. W jednym momencie staje się nieuległym, okrutnym i bezlitosnym człowiekiem. Wyjawia się to w jego postępowaniu wobec Hektora. Już po pojedynku, kiedy to syn Priama zostaje pokonany Achilles nie chce wejść z Hektorem w układ, że odda jego ciało rodzicom. Zamiast go wysłuchać, chełpi się swoimi czynami. Po śmierci Hektora Achilles bierze jego ciało, przywiązuje do rydwanu i jeździ ciągnąc je za sobą. Zbeszcześcił je, pomimo wcześniejszych próśb Hektora.
Ojciec Hektora chce jednak go pochować. Udaje się więc do Achillesa z wozem złota i innymi rzeczami, za które chce wykupić zwłoki. Krół Troi poniża się całując ręce zabójcy własnego syna i wroga. Płacze i błaga o wydanie ciała, ale Achilles pozostaje nieugięty. Duma i pycha nie pozwalają mu na zrealizowanie prośby. Na szczęście po chwili zastanowienia postanawia zwrócić Priamowi syna. W końcu ukazuje takie uczucia jak współczucie i zrozumienie. Uszanował poświęcenie króla i przyjął dary ofiarowane w zamian za ciało. Obiecuje także, że nie rozpocznie walki, dopóki Hektor nie zostanie pochowany.

Można powiedzieć, że Achilles jest postacią bardzo dynamiczną i trudno przewidzieć, co zrobi w danej chwili. Jednak jego czyn wobec Priama można uznać za szlachetny i godny podziwu.