Omów cechy Polskiego rolnictwa, jego zróżnicowanie przestrzenno-własnościowe i perspektywy rozwoju w perspektywie członkostwa Polski w Uni Europe

Rolnictwo
Głowny producent żywności, winno być traktowane jako najważniejszy dział gospodarki narodowej. Samowystarczalność w zakresie wyżywienia należy do podstawowych warunków bezpieczeństwa państwa. 50% gleb w Polsce to gleby słabe, 15% to gleby dobre i bardzo dobre. Największy obszar dobrych gleb - nizina Śląska i Wielkopolska, lubelskie. Warunki klimatyczne umożliwiają uprawę prawie wszystkich roślin strefy umiarkowanej. Sprzyjająca rolnictwu jest też rzeźba terenu niziny, wyżyny (91%).
Własność rolnictwa
77% gospodarstw - własność prywatna
23% gospodarstw - gospodarka uspołeczniona (państwowa, spółdzielcza).
Średnia wielkość gospodarstwa rolnego to ok. 5ha, większość to gospodarstwa „karłowate”. Gospodarstwa te utrudniają nowoczesne gospodarowanie. W warunkach gospodarki rynkowej małe gospodarstwa są zbyt słabe ekonomicznie by być konkurencją dla rolnictwa zachodnioeuropejskiego. Rozdrobnienie gospodarstw i niski poziom mechanizacji wymagają większego zatrudnienia ludzi.
Na zachodzie (Niemcy) na 100ha - 10 osób, w Wlk. Brytani 3 osoby, a w Polsce 28.
Słaba mechanizacja 1 ciągnik na 16ha (mało), w małych gospodarstwach główną siła pociągową pozostał koń. Obecnie niemal wszystkie gospodarstwa są zelektryfikowane. Ważnym problemem jest zaopatrzenie wsi w wodę. Wodociągi ma ok. 40% wsi na brak wody cierpi ok 50% wsi.
Przestrzenność
Wyróżnia się 4 podstawowe formy użytkowania gruntów, tzw. użytki rolne i grunty orne, sady, łąki, pastwiska. Grunty orne zajmują ok. 47% kraju. Najmniej gruntów ornych mają tereny zachodnie i górskie (poniżej 47%) a najwięcej środkowa część kraju (powyżj 55%).
Ważnym działem produkcji rolnej jest sadownictwo, ogrodnictwo i warzywnictwo